26104 P4120074 (2)

44 Budynki mufo-1 <r»dmofcuhanirawc z drewna i miiwriafów drewnopochodnych

3-2- Wymagania i zalecenia ogólne

Budynki mieszkalne ze szkieletem drewnianym powinny spełniać szereg wymagań. a przede wszystkim charakteryzować się f85]:

—    bezpieczeństwem użytkowania.

—    odpornością na zawilgocenie,

—    szczelnością ze względu na infiltrację powietrza.

—    odpowiednią izolacyjnością termiczną i akustyczną przegród zewnętrznych.

—    bezpieczeństwem pożarowym.

Ponadto budynki takie muszą być nieszkodliwe dla użytkowników i otoczenia oraz trwale.

Bezpieczeństwo użytkowania można osiągnąć, spełniając wymagania w zakresie wytrzymałości i sztywności konstrukcji oraz przestrzegając zapisów norm dotyczących fundamentowania budynków. Pierwszym wymaganiem ogólnym jest wykonanie obliczeń statycznych w zakresie stanu nośności i użytkowania (od-ksztafcalno&i; konstrukcji. Przepisy Prawa budowlanego wymagają opracowania projektów budowlanych przez osoby uprawnione do wykonywania samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie.

Przy opracowywaniu dokumentacji technicznej należy uwzględniać zapisy zawarte w ustanowionej w sierpniu 2000 r. PN-B-03150:2000''. Ponadto istnieje wiele dokumentów, np. instrukcji ITB, zawierających wymagania w stosunku do poszczególnych elementów budynku.

Przy projektowaniu i wykonywaniu budynków drewnianych trzeba zwracać szczególną uwagę na ich zabezpieczenie przed zawilgoceniem. W tym celu należy dolne partie ścian skutecznie chronić przed wilgocią gruntową i opadową, stosować szczelne pokrycia dachowe, wykonać prawidłowy drenaż umożliwiający łatwy odpływ wód opadowych, a ponadto wszystkim elementom zapewnić prawidłową wentylację określoną w PN-83/B-03430.

W warunkach klimatycznych Polski konieczne jest stosowanie izw. wiatroła-pów (przedsionków;, które zabezpieczają pomieszczenie mieszkalne przed napływem zimnego powietrza z zewnątrz, oraz szerokich okapów, wystających poza lico ścian min. 500 mm i chroniących ściany przed deszczem i śniegiem.

Ponieważ jest trudno uszczelnić przed deszczem i wiatrem miejsca przechodzenia przez ścianę belek, na których są oparte balkony i tarasy, zaleca się, aby mc były one związane konstrukcyjnie z budynkiem i stanowiły niezależną kontrakcję. Należy przy tym unikać wszelkiego rodzaju attyk i ekranów z uwagi na zaleganie śniegu oraz trudności związane z uszczelnieniem.

Głębokość posadowienia fundamentów nie może być mniejsza od 0,5 m, '* pr/y gruntach wysadzinowych nie mniejsza od głębokości przemarzania, która

'' Przed zatamowaniem norm i instrukcji należy sprawdzić ich aktualność

w Pbłsce zawiera się w granicach od ftjł do 1.4 m. Głębokość posadowienia dh poszczególnych stref klimatycznych określa PN-&I/B-G3020.

Odległość między gruntem a spodem podłogi me powinna być mniejsza od 300 mm. Przestrzeli pod podłogą w budynkach mepodpłwmcznBjch powinna być wentylowana. Otwory wentylacyjne powinny mfee powierzchnię większą niż 1/500 powierzchni rzutu budynku i kształt prostokąta, w którym stosunek szerokości do wysokości jest większy od 2. Otwory te należy zabezpieczyć przed gryzoniami.

Izolacje wodochronne powinny zabezpieczać budynek przed wilgocią przez cały okres jego eksploatacji, tj. około 50-80 lat. Jest to szczególnie ważne wymaganie w stosunku do izolacji poziomych, ponieważ ich wymiana jest bardzo trudna bądź wręcz niemożliwa bez rozbiórki budynku. Również zniszczenie lub uszkodzenie izolacji pod podwaliną prowadzi do degradacji konstrukcji drewnianej budynku, a w szczególności podwalin i dolnych partii słupków ściennych.

Przegrody zewnętrzne budynków ze szkieletem drewnianym charakteryzują się dużą podatnością na infiltrację powietrza, co jest spowodowane różnicą ciśnień wewnątrz i na zewnątrz budynku. Powietrze może się przemieszczać przez nieciągłości w warstwach izolacyjnych (wypełnienie szkieletu). W przypadku izolacji ze styropianu szczeliny między płytami mogą powstać na skutek skurczu tego materiału. Norma wymaga, aby przegrody zewnętrzne nieprzezroczyste, złącza między przegrodami i częściami przegród oraz połączenia z ościeżnicami były całkowicie szczelne, uniemożliwiając przenikanie powietrza. W celu zabezpieczenia przed infiltracją powietrza jest konieczne stosowanie okładziny przeciwwiatrowej, hamującej dopływ powietrza do wnętrza przegrody, która jednocześnie umożliwiałaby odpływ pary wodnej z jej wnętrza. Do tego celu stosuje się tzw. wiatroizolacje paroprzepuszczalne.

Aby została zapewniona wymagana izolacyjność cieplna przegród zewnętrznych, budynek powinien spełniać wymagania zawarte w PN-B-02025:1999 dotyczącej sezonowego zapotrzebowania ciepła do ogrzewania budynków oraz w PN-EN ISO 6946:1999 podającej metody obliczania oporu cieplnego i współczynnika przenikania ciepła.

Wymagania w zakresie izolacyjności akustycznej od dźwięków powietrznych podano w PN-EN ISO 717-1:1999, a w zakresie izolacyjności od dźwięków uderzeniowych w PN-EN ISO 717-2:1999.

Wymagania w zakresie bezpieczeństwa przeciwpożarowego określono w PN-B-02874:1996 wraz ze zmianą PN-B-02874/Az1:1999. W budynkach mieszkalnych z nie więcej niż 4 mieszkaniami oraz jednorodzinnych trzykondygnacyjnych i niższych nic obowiązują wymagania dotyczące odporności ogniowej elementów i rozprzestrzeniania się ognia. Odporność ogniowa ścian między budynkami bliźniaczymi powinna wynosić nie mniej niż 30 min. Budynki wielorodzinne do dwóch kondygnacji zalicza się do klasy odporności pożarowej E. Mogą