Pochodne kwasu 7-aminocefalosporanowego. Działają bakteriobójczo. Najczęściej stosowany jest podział na generacje, który rozszerzono o podział na grupy.
Różni je spektrum działania przeciwbakteryjnego, własności farmakokinetyczne, przenikalność do OUN i oporność na p-laktamazy. Dobrze przenikają do większości tkanek i płynów tkankowych, m.in. do krążenia płodowego i mleka.
Są stosunkowo oporne na penicylinazy gronkowcowe, natomiast wrażliwe na p-laktamazy wytwarzane przez bakterie G(-).
Toksyczność ogólna i narządowa cefalosporyn jest mała, wyjątek stanowi cefalorydyna działająca nefrotoksycznie.
Zakres działania odpowiada zakresowi aminopenicylin oraz penicylin izoksazolilowych. Silniej niż penicyliny działają na pałeczki zapalenia płuc, a słabiej na enterokoki i Haemophilus influenzae. Nieskuteczne w zakażeniach Pseudomonas aeruginosa i Proteus.
Stosowane w zakażeniach górnych i dolnych dróg oddechowych, zakażeniach tkanek miękkich oraz w zakażeniach dróg moczowych. Silnie działają na bakterie G(+), co określa ich wskazania kliniczne (zakażenia pałeczką zapalenia płuc, bakteriami opornymi na penicyliny - zapalenia dróg oddechowych, moczowych, zakażenia pooperacyjne oraz przypadki nadważliwości na penicyliny).
✓ podawane pozajelitowo,
✓ umiarkowana aktywność wobec bakterii G(+),
✓ słaba lub bardzo słaba aktywność wobec bakterii G(-), / oporne na p-laktamazy gronkowcowe.
Cefazolina
• CEFAZOLIN-Biochemie - fioł. 0,5 g, 1,0 g, 2,0 g. Cefacetryl
o CELOSPOR- fioł. 1,0 g, 4,0 g.
Cezedon
. REFOSPORIN- fioł. 1,0 g, 2,0 g.