giczne”. (M. Kowalski, Maty słownik teologiczny, Poznań-Wroc-law-Lublin 1960, Św. Wojciech, s. 256).
• W ujęciu konfesyjnym: „Ceremonie, czynności liturgiczne (czyli zewnętrzne formy kultu religijnego) dokładnie określone w księgach liturgicznych i w dekretach kongregacji obrzędów. Ceremonię odróżnia się od obrzędów. Ceremonią nazywa się czynność liturgiczną, obrzędem zaś sposób spełniania tych czynności”. (M. Kowalski, Mały słownik teologiczny, wyd. cyt., U 76).
10 Zob.: „Rytuał”, w: Wielka Encyklopedia Powszechna, Warszawa 1967, PWN, t. 10, s. 256. W ujęciu konfesyjnym: rytuał to „...urzędowa księga liturgiczna zawierająca przepisy i formuły sakramentów świętych, sakramentaliów, nabożeństw i procesji”. (M. Kowalski, Mały słownik teologiczny, wyd. cyt., s. 332).
11 G. Dorfles, Człowiek zwielokrotniony, Warszawa 1973, PIW, s. 72—74.
12 J. Biełousow, Prazdniki staryje i nowyje, Ałma-Ata 1974. .„Kazachstan”, s. 3—13.
18 Zob.: A. Kłoskowska, Kultura masowa, cyt. wyd., s. 78—93. 14 E. Cassirer, Esej o człowieku, Warszawa 1971, „Czytelnik”, s. 10.
18 Tamże, s. 71.
M Zob.: J. Kozłowski, Śpiewy proletariatu polskiego, Kraków 1977, PWM, s. 11—20; B. Krzywo błocka, Proletariackie tradycje świeckich obyczajów, „Rodzina i Szkoła”, Warszawa 1977, nr 9, s. 2—3.
17 D. M. Ugrinowicz, Miejsce obrzędów w życiu społecznym, „Euhemer”, Warszawa 1969, nr 4, s. 3.
18 Tamże.
18 F. Engels, Rola pracy w procesie uczłowieczenia małpy, Warszawa 1947. „Książka”, s. 35.
20 T. Kolewa, Dynamika obyczajów i obrzędów, ich funkcje i struktura, „Etnografia Polska”, Warszawa 1972, t. XVI, z. 2, -s. 248.
Rozdział II
1 J. Burszta, Kultura ludowa — kultura narodowa. Szkice i rozprawy, Warszawa 1974, LSW, s. 319 320.
2 J. S-. Bystroń, Etnografia Polski, Warszawa 1947, „Czytelnik”, s. 169—170.
* Tamże, s. 172.
* Tamże.
s K. Beylin, 700 gwiazdek warszawskich, „Express Wieczorny”, 24.XII.1969.
8 Z. Kuchowicz, Obyczaje staropolskie XVII—XVIII wieku, Łódź 1975, Wydaw. Łódzkie, s. 387.
7 M. Estreicherówna, Zycie towarzyskie i obyczajowe Kra-kowa w latach 1848—1863, Kraków 1968, Wydawnictwo Literackie, s. 192.
8 „Zapusty”, w: Wielka Encyklopedia Powszechna, Warszawa 1969, PWN, t. 12, s. 695.
9 J. i H. Tomiccy, Drzewo życia. Ludowa wizja świata i człowieka, Warszawa 1975, LSW, s. 172—178.
10 J. Kitowicz, Opis obyczajów i zwyczajów za panowania Zygmunta III, Lwów 1883, Gubrynowicz i Schmidt, t. II, s. 178—182.
11 B. Baranowski, Zycie codzienne wsi między Wartą a Pilicą w XIX wieku, Warszawa 1969, PIW, s. 84.
18 O. Kolberg, Dzieła wszystkie, t. 23: Kaliskie, Wrocław--Poznań 1964, PTL-PWM, s. 69.
18 J. S. Bystroń, Etnografia Polski, wyd. cyt., s. 175.
14 J. Kitowicz, Opis obyczajów i zwyczajów za panowania Zygmunta III, wyd. cyt., s. 184.
15 Cyt. za: J. S. Bystroń, Etnografia Polski, wyd. cyt., s. 177.
16 Tamże.
17 Tamże, s. 188.
18 Tamże, s. 181.
19 Z. Kuchowicz, Obyczaje staropolskie XVII—XVIII, wyd. cyt., s. 405.
20 A. Wójcik, Obyczaje doroczne Podgórzan, w: Nad rzeką Ropą. Zarys kultury ludowej powiatu gorlickiego, praca zbiorowa pod redakcją R. Reinfussa, Kraków 1965, Wydawnictwo Literackie, s. 272.
21 B. Baranowski, Zycie codzienne wsi między Wartą a Pilicą w XIX wieku, wyd. cyt., s. 86.
22 J. S. Bystroń, Warszawa, Warszawa 1977, PIW, s. 122.
23 Tamże, s. 268.
« M. Bogucka, Zycie codzienne w Gdańsku wiek XVI— —XVIII, Warszawa 1967, PIW, s. 177—178.
25 M. Estreicherówna, Zycie towarzyskie i obyczajowe Krakowa w latach 1848—1863, wyd. cyt., s. 198.
«« Tamże, s. 206.
177
12 — Polski rok obrzędowy