p»»<) rolę w procesie pracy odgrywa stopień angażowania systemu nerwowego człowieka. Istnieje granica jego możliwości. Na wielkość obciążenia tego systemu (zwanego psychicznym) mają wpływ różne czynniki w zależności w jakim etapie procesu pracy się człowiek znajduje. I tak:
1. da zjawisk percepcyjnych istotna jest iość napływających informacji, ich złożoność, zmienność, czy jednoznaczność,
2. gdy nie ma jednoznacznego przyporządkowania między sygnałem a reakcją, wysięk psychiczny zależy od wagi podjętych decyzji,
3. w procesach wykonawczych, mimo że zależą one od wielkości wysiłku fizycznego, może być też widoczny udział systemu nerwowego w przypadku złożoności wykonywanej czynności i jej stopnia identyfikacy.
Obciążenie psychiczne jest więc suną wszystkich etapów pracy, a badania jego powinny być prowadzone zwłaszcza, gdy występuje: monotonia (powtarzające się czynności), monotypia (napływ tych samych informacji), czuwanie, konieczność podejmowania częstych i trudnych decyzji lub precyzyjne czynności motoryczne.
W badaniach mogą być stosowane metody oparte na wskaźnfcach fizjologicznych lub psychologicznych. Badania fizjologiczne dotyczą tak małych zmian wartości, że sprawiają trudności w powszechnym użyciu, datego też raczej stosuje się psychologiczne takie jak:
- liczba wysyłanych informacji w jednostce czasu - analiza ilościowa,
- liczba błędów - analiza jakościowa pracy,
- czas reakcji,
- tzw. zadanie dodatkowe, co jest miarą rezerwowej zdolności do pracy.
Ocenę przeprowadza się wg 5-stopniowej skali, uwzględniając wcześniej stopień uciążliwości pracy, analizując jej następujące cechy:
1. niezmienność (jednostajność) procesu pracy,
2. niezmienność warunków pracy - środowiska,
3. konieczność zachowania stałego napięcia uwagi,
4. stopień skomplikowania wykonywanych operacji.
O stopniu monotonii świadczy ilość występujących cech:
- duża, gdy występują wszystkie cztery,
- średnia, gdy występują trzy,
- mała, gdy występują dwie lub jedna z nich.
20