v
Półprzewodniki w w większości są substancjami krystalicznymi.
Półprzewodniki powszechnie stosowane w elektronice posiadają regularną budowę krystaliczną, która jest charakterystyczna dla pierwiastków pochodzących z grupy IV tablicy okresowej Mendelejewa. Pierwiastkami tymi są krzem, german, a także związki pierwiastków grup II i '/I oraz III i V. Przykładami takich związków są arsenek galu oraz antymonek indu.
Właściwości:
100 do 500 razy większa czułość na promieniowanie widzialne i podczerwone;
Technologia:
bombardowaniem powierzchni krzemowego plastra silnymi impulsami lasera w obecności sześciofluorku siarki
o Półprzewodniki posiadają odwrotną niż metale zależność przewodnictwa elektrycznego od temperatury, o W dostatecznie niskich temperaturach półprzewodnik staje się izolatorem.
o W szerokim zakresie temperatur przewodnictwo przewodników szybko rośnie wraz ze wzrostem temperaturą, o Cechą półprzewodników jest zmiana przewodnictwa elektrycznego w wyniku niewielkich zmian ich składu.
Fsnnłssfo
o a. przewodnik o b. dielektryk o 1. pasmo przewodnictwa; o 2. strefa zabroniona; o 3. pasmo podstawowe.
o W temperaturze zera bezwzględnego (T = OK) najmniejszą energię mają elektrony walencyjne.
1
3.
i .
Półprzewodnik samoistny
o jest to monokryształ pozbawiony defektów sieci krystalicznej i domieszek, czyli nie zawierają obcych atomów w sieci krystalicznej; o w wyższych temperaturach (od 0 K) pewna część elektronów przechodzi do pasma przewodnictwa, pozostawiając miejsca nie obsadzone (dziury) w paśmie podstawowym (walencyjnym); o liczba generowanych par (elektron-dziura), czyli ich koncentracja, zależy od szerokości pasma zabronionego danego półprzewodnika oraz temperatura monokryształu; o liczba dziur jest równa liczbie elektronów.