29931 IMG78 (6)

(129)

Wyprowadzamy teraz wzór na miąższość:

V=At+^-s_g0l + lg_l/2-g₀)lsg₀l + g_nl-g(/ = gi^

Otrzymaliśmy wzór środkowego przekroju stosow-any w leśnictwie od ponad 200 lat. Znany on jest również jako wzór Hubcra. ponieważ Huber od 1825 r. rozpowszechnił go w Niemczech.

Aby określić miąższość strzały (lub części strzały) zgodnie z wzorem środkowego przekroju należy zmierzyć jej długość (t). wyznaczyć miejsce, w którym znajduje sic połowa długości strzały (1/2). zmierzyć gmbość i następnie określić przekrój poprzeczny w połowie długości strzały (g_n), a dalej - zgodnie ze wzorem (1.29) -określić iloczyn przekroju poprzecznego i długości strzały. Zwykle powierzchnię przekroju poprzecznego strzały określa się wzorem na pole koła.

(1-30)

gdzie d jest średnicą (grubością strzały).

• Przykład U 95-klniej sosny o dh>go<c> 24.88 m gruboić w potowł* długofci jeu równa 19,1 _cm Obliczamy nuazszoSC wzorem Środkowego przekroju

V*-_t 0.19!² 24.88 = 0.0287 24.88 = 0.7141 m^ł

4

2. Wzór Hossłekła

Weźmy dwa przekroje: g_n - przekrój położony w 1/3 długości bryły, licząc od podstawy, g. - przekrój górny bryły.

g. = A + Bt - A + Bi

L równań obliczamy współczynnik A i B

A = g/ -1 ($/ - gin) = -^gj^₂ ⁸¹ Wyprowadzamy wzór na miąższość:

y-M |    _f , ³(Si-guj) _I_6g^-2g, + 3g_l-3g_I/i

stąd:

(13!)

y_s Wl£,

4

Dla brył całkowitych (strzał) g_t = 0, a wzór Hossfclda przyjmuje postać:

(1.32)

. Przykład U 95-letniej sosny o długości 24.88 m grubość w odległości 1/3. licząc od podsuwy drzewa (8.29 m). wynosi 22.1 cm. Obliczamy miąższość wzorem Hossfelda;

³j^0H|2    j    ,

V*-i—--24.88 -4 0.0384 24.88 o0.7158 m

4    4

* Przykład Określamy miąższość dłużycy od podstawy do 12 m Grubość na IG wysokości dłużyc> (4 m) wynosi 24.3 cm. a na wysokości 12 m - 19,5 cm. Obliczamy miąższość wzorem Hossfelda

* °^,lł5ł ,2.³    +    .2.0^071

3. Inne wzory zwykłe

Do budowy wzorów zwykłych można przyjmować różną liczbę przekrojów leżących w różnych miejscach bryły. Na przekroju dolnym (gj « górnym tx_;l br>ł> oparty jest wzór Smaliana:

(1.33)

(1 34)

„ go + gt ,

^Vb~2~'

Na trzech przekrojach oparty jest wzór Newtona i Rieckiego) _v go * *8vi ♦ St j

Z innych wzorów zwykłych na uwagę zasługuje wzór francuski