30530 scan0026

2

Jeżeli stwierdzimy, że jpSiBfi: mięknie 11®^ deformacji, podgrzewamy =ja    i

próbujemy wyciągnąć z tworzywa nić. 4ateMSSiy||EM|l!plastycznych (używa^^t do-śi^Offai włókien) wyciągnięta nić jest bardzo cienka jak pajęczyna.

•    Ocena zachowania tworzywa w płomieniu.

Próbkę tworzywa sztucznego ogrzewa się bezpośrednio w płomieniu palnika i obserwuje zachowanie tworzywa, intensywność palenia oraz barwę i wygląd płomienia. Określa się ponadto, z zachowaniem środków ostrożności, zapach gazowych produktów rozkładu. W przypadku tworzywa w postaci proszkowej lub drobnego granulatu ogrzewa pę drucik w płomieniu, zanurza w próbce tworzywa powodując jego „oblepienie" i w takiej postaci drucik wprowadzamy do płomienia

•    Palność próbki

Brzeg tworzywa trzymanego w pęsecie wprowadzić do bocznej części płomienia palnika

Obserwować sposób spalania w płomieniu i poza płomieniem - porównać charakterystykę polimerów, opisaną w tabeli.

a)    tworzywo:

niepalne - nie pali się w płomieniu.

samogasnące - pali się w płomieniu i gaśnie po wyjęciu.

b)    płomień:

-ą świecący - zewnętrzna cześć płomienia jest żółto-biała. silnie kopcący - widoczny czarny dym lub kłaczki sadzy.

0 ^Mli^pitjpowstąjący przy spalaniu:

fenolujłj^chlorowodoru.

Słodkawy, mdlący «kwiatowy l^pswocowy.

•    Gęstość

tabeli.nr i podana jest gęstośó.dsąęgo .puHtapru w stanie czystym.

obserwacji należy pamięętć, żtt właściwości tworzyw zależą w dużym stopniu wypełniających;    się zdarzyć, że dokonywana obserwacja nie

°pi^sem przedstawionym y^tabęładt

WkipatKawie obserwacji z badań tworzywa i po porównaniu z danymi w tabeli 1 oraz przeprowadzeniu prób porównawczych z próbkami wzorcowymi określić grupę, do której materiał polimeryczny.

Jeżeli zadanie identyfikacji jest trudne należy przeprowadzić próby dodatkowe: odczyn produktów rozkładu termicznego w probówkach lub zachowanie się tworzywa w rozpuszczalnikach.

Próby dodatkowe (porównać obserwacje »tabelą 2 ale również z tabelami XIV i XV)

•    Ocena zachowania tworzywa podczas wolnego ogrzewania.

Do probówki włożyć kawałek tworzywa (ok. 0,5 g).i ostrożnie ogrzewać palnikiem. Podczas ogrzewania obserwować zachowanie się tworzywa i zbadać odczyn wydzielających się gazów, zbliżając do wylotu probówki papierek uniwersalny zwilżony wodą destylowaną. Próbę identyfikacji prowadzić, korzystają^.# tabeli 2 .

•    Badanie rozpuszczalności tworzyw.