i
PODSTAWY TEORETYCZNE
cji działania kory mózgowej pozwoliło naukowcom XXI wieku sformułować rewolucyjną tezę, że zintegrowany umysł powstaje poprzez działanie rozproszonych komponentów, a nie dzięki jakiemuś ośrodkowi integracji zmysłowej18'.
Myślenie o mechanizmie integracji bodźców zmysłowych w wybranej strukturze mózgu nazwał A. Damasio błędem Kartezjusza. Zrozumienie procesu uczenia się świata dzięki odbiorowi zmysłowemu jest warunkiem prowadzenia skutecznej terapii neurobiologicznej. A. Damasio podkreśla, że mózg łączy fenomeny i wydarzenia poprzez wieloobszarową aktywację w odpowiednich strefach kory (tłum. J. Rożek)188. Takie podejście jest uzasadnione wynikami badań neurobiologicznych.
Przytaczam fragment argumentacji autora:
Mój główny argument przeciwko koncepcji istnienia w mózgu rejonu integracyjnego opiera się na tym, iż nie ma w mózgu żadnego pojedynczego rejonu, który przystosowany byłby do jednoczesnego przetwarzania reprezentacji pochodzących ze źródeł o różnych modalnościach czuciowych doświadczanych jednocześnie - np. dźwięku, ruchu, kształtu, koloru w odpowiednim rozłożeniu czasowym i przestrzennym. Zaczynamy dopiero mozolnie odnajdywać miejsca, gdzie najprawdopodobniej powstają obrazy dla każdej ze zmysłowych modalności. Nie ma jednak w mózgu żadnego miejsca, do którego kierowane byłyby te ‘produkty’.189
Integracja informacji zmysłowych opiera się na jednoczesności funkcjonowania poszczególnych komponentów.
Należy więc przyjąć, iż anatomicznie odrębne okolice mózgu, działając w tym samym interwale czasowym, integrują wrażenia. Oznacza to konieczność poznawania wielozmysłowego, a nie dostarczania dziecku oddzielonych od przedmiotu wrażeń. Błędne jest więc podawanie dziecku:
- zapachów do wąchania umieszczonych na wacikach,
- smaków w oderwaniu od konkretnego pokarmu (słony, słodki itd.),
- faktur na tak zwanych próbnikach (gładkie, chropowate, szorstkie),
- próbników kolorów,
- nagranych dźwięków z rzeczywistości (pojazdy, zwierzęta, narzędzia itp.).
W latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych ubiegłego wieku formowano poglądy, że modalności zmysłowe są ze sobą niepowiązane w momencie urodzenia dziecka, a ono na drodze doświadczenia te połączenia musi zbudować.
187. A. Damasio, Błąd Kartezjusza. Emocje, rozum i ludzki mózg, Poznań 2011.
188. A. R. Damasio, The hrain binds entities and events by multiregional actwation from conoergence zones. Neu-ral. Comput. 1, 123A132, 1989.
189. Tamże, s. 115-
121