Dopuszczalne wartości zanieczyszczeń wody zasilającej kotły zależą od rodzaju kotła i jego ciśnienia roboczego. Do kotłów wszelkich typów o ciśnieniu roboczym mniejszym niż 1,6 MPa maksymalna dopuszczalna średnica cząsteczki obcego ciała stałego w wodzie powinna być mniejsza niż 0,01 mm, a dopuszczalna zawartość ojeju — mniejsza niż 5 mg/1. Do kotłów wodnorurowych o ciśnieniu roboczym, wynoszącym od 1,6 do 2,5 MPa nie dopuszcza się żadnych zanieczyszczeń mechanicznych ciałami stałymi, a dopuszczalna zawartość oleju powinna być mniejsza niż 3 mg/1. W kotłach wodnorurowych o ciśnieniu roboczym mieszczącym się w granicach od 2,5 do 10 MPa również nie dopuszcza się żadnych zanieczyszczeń mechanicznych, natomiast zanieczyszczenie olejem nie powinno przekraczać wartości 1 mg/1.
Woda pitna, znajdująca się w zbiornikach na statku (pobrana z lądu lub wyprodukowana z wody morskiej), może zawierać następujące zanieczyszczenia:
— mechaniczne (piasek, kurz, cząstki wykruszone z cementowej osłony wewnętrznej zbiornika itp.),
— chemiczne (zasolenie),
— bakteriologiczne.
Zanieczyszczenia mechaniczne, jeżeli nie zawierają składników szkodliwych dla organizmu ludzkiego, nie dyskwalifikują wody na cele spożywcze i są z niej usuwane najczęściej za pomocą filtrowania.
Gdy zasolenie wody do picia przewyższa dopuszczalne normy (40 do 100 mg NaCl na 11), to w zasadzie woda taka nie nadaje się do oczyszczania innymi metodami, jak tylko przez destylację.
Zawartość bakterii (pałeczek jelitowych) w wodzie przeznaczonej do picia, przekraczająca dopuszczalną normę, która obecnie wynosi maksimum 1 pałeczkę jelitową na 10 ml wody, dyskwalifikuje tę wodę. Powinno się ją usunąć ze statku, a także przeprowadzić dezynfekcję całej instalacji wody do picia.
Powietrze zasysane przez sprężarki okrętowe podczas żeglugi na otwartym morzu, z daleka od lądu, nie powinno w zasadzie zawierać innych szkodliwych zanieczyszczeń, oprócz pary wody morskiej i unoszonych przez nią związków chemicznych rozpuszczonych w tejże wodzie.
W obszarach wód ograniczonych (porty, kanały, rzeki itp.) zasysane powietrze zawiera najczęściej dodatkowe zanieczyszczenia mechaniczne w postaci pyłu. Składa się on z około 50% krzemionki (SiÓ2), około 10% substancji organicznych, a *<?sztę stanowią związki pochodzenia mineralnego Fe03, Al->03, CaC03, MgC03 •łp.). Wielkość ziaren pyłu waha się w granicach 1 -s- 50 gm, z tym, że większość 2 nich grupuje się w przedziale 2-5-10 gm.