336

327

Naparstnica wełnista

Rys. 69. Naparstnica wełnista (Digitalis lanata)

Pęd kwitnący

gdy ma 5—6 liści, wysadza się w pole tego samego lata lub wczesną wiosną następnego roku. Jest to sposób mniej praktyczny od wysiewu wprost w grunt Rozstawa roślin w polu 30X30 cm, przy czym na 1 ha potrzeba około 112 tys. sadzonek.

Pielęgnowanie. Ważnym zabiegiem pielęgnacyjnym jest wzruszenie międzyrzędzi i walka z chwastami w pierwszym okresie wzrostu roślin, gdyż potem szybko się one rozrastają i same głuszą chwasty.

Przy siewie wprost do gruntu stosuje się zwykle przerzedzanie zbyt gęstych wschodów, gdy rośliny mają 2—4 liście. Przerywamy ręcznie lub robimy przecinkę motyczkami, zostawiając kępkę sadzonek co 20 cm jedna od drugiej. Gdy liczba roślin na 1 m bież. wynosi 20—30 roślin, przerywka nie jest konieczna.

W drugim roku wegetacji pielęgnowanie rozpoczynamy wczesną wiosną.

Zbiór, suszenie, przechowywanie. Liście naparstnicy wełnistej możemy zbierać zarówno w pierwszym, jak i drugim roku wegetacji.

Przy siewie wczesno wiosen_T

nym wykonujemy w pierwszym roku dwa zbiory, w następnym pierwszy zbiór przypada w okresie pojawienia się pędów kwiatowych, drugi zaś w początkach kwitnienia. Sposób zbioru, suszenie i przechowywanie podobne jak przy naparstnicy purpurowej; musi być jednak określony w umowie z odbiorcą.

Plon. Plon suchych liści 4—7 q z 1 ha.

Zbiór nasion. Poczynając od drugiego roku można otrzymać plon nasion. Do zbioru przystępujemy na specjalnie wydzielonej kwaterze, gdy blisko połowa torebek jest dojrzała. Dalsze postępowanie, jak przy naparstnicy purpurowej. Według danych niemieckich plon nasion wynosi 4—5 kg/a, według danych radzieckich może sięgać nawet 12—16 kg/a. Ponieważ nasiona zawierają znaczne ilości glukozydów nasęrcowych, tak wysoki plon staje się zachętą do opracowania metody wykorzystania ich jako surowca dla przemysłu farmaceutycznego.