34348 skanuj0023 (100)

znajdują się tzw. stacje, na których usytuowane są tablice poglądowe, przedstawiające osobliwości przyrodnicze danego terenu. Rodzaje znaków występujących na szlakach pieszych, dojściowych, ścieżkach spacerowych i dydaktycznych przedstawiono w załączniku 1.

Wyznaczenie całkowitej długości trasy z jej podziałem na etapy nie obejmuje całokształtu działań przygotowawczych związanych z realizacją imprezy pieszej. Warto zaznaczyć, że układ kolejnych odcinków podlegać winien zasadzie gradacji stopnia trudności. Oznacza to, że imprezę długoterminową należy rozpoczynać od etapów krótszych, o małym stopniu trudności, wydłużając je w kolejnych dniach jej trwania. Trudną do przecenienia rolę odegrać muszą osoby odpowiedzialne za realizację zadania. Na początkowych odcinkach trasy prowadzący grupę powinni dokładnie zapoznać się z rzeczywistymi możliwościami fizycznymi uczestników, obserwując bacznie ich zachowanie i stopień zmęczenia. Jest to istotne z punktu widzenia określenia szyku poruszania się grupy na etapach dłuższych i trudniejszych w kolejnych dniach trwania imprezy. Ogólną zasadą poruszania się w grupie jest jej zwarty szyk. Prowadzący w każdym momencie marszu musi mieć całkowitą kontrolę nad powierzoną siebie grupą. Osoby o najsłabszych parametrach wydolnościowych i fizycznych powinny się poruszać w bezpośredniej bliskości prowadzącego tak, aby do nich dostosowywał on tempo marszu i wyznaczał ewentualne przerwy na odpoczynek. Na końcu grupy powinna znajdować się osoba ją zamykająca, popularnie określana mianem „zamkowego". Obowiązuje zasada, że żaden z uczestników nie może pozostać za „zamkowym". Łączność wzrokowa pomiędzy osobą prowadzącą a zamykającą gwarantuje pełne bezpieczeństwo na trasie. Z sytuaq'ą idealną mamy do czynienia wówczas, gdy grupą opiekuje się dwóch prowadzących. Jeden z nich jest przewodnikiem, a drugi „zamkowym". Jeżeli za grupę odpowiedzialny jest jedynie jeden prowadzący, powinien wyznaczyć spośród uczestników osobę o największym doświadczeniu i właściwych predyspo-zycjach fizycznych, która mogłaby pełnić funkcję „zamkowego". Kolejną zasadą obowiązującą prowadzących, która powinna znaleźć swe odbicie w scenariuszu, jest wczesne rozpoczynanie wędrówki. ..Obowiązuje ona zarówno w zimie, z uwagi na krótki dzień, jak i latem, ze względu na wzmożone nasłonecznienie. Godziny największego upału można poświęcić na zwiedzanie obiektów_f odpoczynek lub posiłek na trasie. Generalną zasadą poruszania się w terenie jest właściwa ocena możliwości wszystkich uczestników, a szczególnie tych o gorszych predyspozycjach fizycznych. Nie należy forsować zbyt szybkiego tempa, a trasę trzeba wyznaczyć tak, aby mieć odpowiednią rezerwę czasową na wypadek zaistnienia nieprzewidzianych zdarzeń lub kontuzji. Z powyższych uwag wynika, że właściwy dobór

102