35732 Mikrobiologia7

108 Zakażenia grzybicze u zwierząt

Fotografia 25. Dermatomikoza u byclla Źródło: http://www.inycology.adelaide.edu.au/images/verrl.gif

Fotografia 26. Dermatofitoza u trzody chlewnej Źródło: http:/7www.inycology.adełaicle.edu.au/images/haiiumł.gif

Fotografia 27. Zakażenie skóry u koguta Microsporum gallinae Źródło: http://www.mycology.adelaide.edu.au/images/galIl.gif

Grzyby należące do gatunku Microsporum lub Trichophyton, ale nie powodujące grzybic skórnych u ludzi lub zwierząt, nie są objęte terminem „dermatolity’!

Wtórne infekcje bakteryjne, na przykład Staphylococcus aureus lub S. inter-medius, wspólnie z dermatofitami dawać mogą obraz krost lub owrzodzeń, lub zapalenia mieszków włosowych. Dermatofity mogą hydrolizować kera-tynę, a naskórek i włosy są głównymi strukturami atakowanymi u zwierząt wyższych. Dermatofitozy są więc zwykle ograniczone do infekcji powierzchniowych o ograniczonym zasięgu i rzadko prowadzą do śmierci. Jakkolwiek infekcje przewlekłe mogą doprowadzić do wyniszczenia zwierząt i w efekcie do strat ekonomicznych. Charakterystyczne jest częste występowanie grzybic na fermach zwierząt stale przebywających w zamknięciu, częstsze niż na fermach, gdzie zwierzęta przebywają na pastwiskach. Przypadki grzybic skórnych znacznie częściej występują w czasie miesięcy zimowych, natomiast wiosną i latem często dochodzi do samowyleczenia.

Grzyby wykazują znacznie mniejszą specyficzność w stosunku do określonego gospodarza niż inne organizmy pasożytnicze. Są także bardzo odporne na niekorzystne czynniki środowiskowe. Grzybice powierzchniowe skóry są najczęstszymi zoonozami (chorobami odzwierzęcymi), stanowiąc realne zagro-