36054 str12 (7)

1946 r. w pierwszą rocznicą zwycięstwa nad faszyzmem jego działa ISU-152 wzięły udział w defiladzie w Warszawie.

W następnych latach, w związku z ogólną reorganizacją Wojska Polskiego, pułk rozformowano. W czasie II wojny światowej Wojsko Polskie otrzymało od Związku Radzieckiego ogółem 34 ciężkie działa samobieżne. Oprócz wymienionych już 21 wozów ISU-122 w 25 pas oraz 9 dział ISU-152 w 13 pas, 2 ciężkie działa samobieżne SU-152 służyły do nauki w Oficerskiej Szkole Broni Pancernej. Nadto 3 szkolny pułk czołgów dysponował 1 wozem SU-152 oraz 1 wozem ISU--152; były one używane do szkolenia zarówno mechaników-kierowców, jak i innych członków załogi.

Ciężkie działa samobieżne ISU-122 (później także i ISU-122s) oraz ISU-152 stanowiły uzbrojenie niektórych pododdziałów pancernych Wojska Polskiego w latach pięćdziesiątych i na początku lat sześćdziesiątych. W późniejszych czasach pojazdy te wycofano z pierwszej linii i wykorzystano do budowy ciężkich ciągników ewakuacyjnych oraz wozów pogotowia technicznego, pozbawionych uzbrojenia armatniego, a wyposażonych w liny holownicze, dźwigi, komplety narzędzi specjalnych itp.

OPIS BUDOWY DZIAŁ SAMOBIEŻNYCH ISU-122 I ISU-152

Oba te wozy bojowe różniły się jedyni? uzbrojeniem i wielkością jednostki ognk oraz pewnymi szczegółami niektórych części armat. Składały się z następujących głównych elementów: pancernego kadłuba, uzbrojenia, przyrządów celowniczych i obserwacyjnych, silnika wraz ze wszystkimi układami, mechanizmów układu napędowego (tzw. transmisji), przyrządów kierowania, podwozia wraz z zawieszeniem, instalacji elektrycznej wraz ze wszystkimi urządzeniami oraz środków łączności.

Ogólna budowa. W pancernym kadłubie, wykonanym z płyt pancernych o zróżnicowanej grubości i połączonych spawaniem elektrycznym, umieszczono wszystkie agregaty i mechanizmy, załogę oraz większość wyposażenia. W kadłubie można było wyróżnić cztery przedziały — kierowania, bojowy, silnikowy i transmisyjny. Przedział bojowy oddzielony był od silnikowego cienką metalową ścianką.

Przedział kierowania. W przedziale kierowania umieszczono siedzisko dla mechanika--kierowcy, a przed nim przyrządy sterowania silnikiem oraz układem przeniesienia mocy (pedał sprzęgła głównego, pedał podania paliwa, dźwignie sterowania planetarnymi me-

wóz m 702 — no piwprowi* przer Njr