36168 IMG�98

Zgodnie z brzmieniem art. 225 § 1 k.p.k., jeżeli kierownik instytucji państwowej lub samorządowej albo też osoba, u której dokonano zatrzymania rzeczy lub u której przeprowadza się przeszukanie oświadczy, że wydane lub znalezione przy przeszukaniu pismo lub inny dokument zawiera informacje niejawne lub wiadomości objęte tajemnicą zawodową lub inną tajemnicą prawnie chronioną albo ma charakter osobisty, organ przeprowadzający czynność przekazuje niezwłocznie pismo lub inny dokument bez jego odczytania prokuratorowi lub sądowi w opieczętowanym opakowaniu.

Zgodnie z treścią § 2 art. 225 kpk, tryb ten nic obowiązuje w stosunku do pism lub innych dokumentów, które zawierają informacje niejawne o klauzuli „zastrzeżone” lub „poufne** albo dotyczą tajemnicy zawodowej lub innej tajemnicy prawnie chronionej, jeżeli ich posiadaczem jest osoba podejrzana o popełnienie przestępstwa, ani w stosunku do pism lub innych dokumentów o charakterze osobistym, których jest ona posiadaczem, autorem lub adresatem.

Z kolei § 3 ww. artykułu odwołuje się do żądania wydania rzeczy od obrońcy lub innej osoby, która powołuje się na okoliczność, że wydane lub znalezione w toku przeszukania pisma lub inne dokumenty obejmują okoliczności związane z wykonywaniem funkcji obrońcy. W takiej sytuacji organ dokonujący czynności pozostawia te dokumenty wymienionej osobie bez zapoznawania się z ich treścią.

Art. 225 § 4 kpk odwołuje się natomiast do dokumentacji psychiatrycznej wydanej, odebranej lub znalezionej w roku przeszukania. Wówczas organ przeprowadzający czynność przekazuje taką dokumentację z zachowaniem rygorów § 1 Sądowi lub Prokuratorowi.

W przedmiotowej sprawie żadna z sytuacji opisanych w § 2 -4 nic miała miejsca. Nic można zgodzić się ze skarżącym, że słowa: „tajemnica zawodowa** użyte w treści art. 225 § 1 kpk, nic odnoszą się do dziennikarza. Wynika to z wykładni systemowej jaką posługuje się ustawodawca w treści przepisów kodeksu postępowania karnego. Przykładowo powołać można treść przepisu art. 180 kpk, gdzie w § 1 ustawodawca mówi o tajemnicy związanej z wykonywaniem zawodu lub funkcji a w § 2 wprowadza dodatkowe obostrzenia dotyczące poszczególnych zawodów i mówi m.in. o tajemnicy dziennikarskiej obok tajemnic: notarialnej, adwokackiej, radcy prawnego, doradcy podatkowego itd.

W niniejszej sprawie przedmioty, których wydania żądał Prokurator nie stanowiły ani dokumentów objętych klauzulą „niejawne** bądź „zastrzeżone** czy „poufne”, nie dotyczyły również wykonywania funkcji obrońcy ani też nie stanowiły dokumentacji psychiatrycznej. Posiadaczem tych przedmiotów nie była również osoba podejrzana o popełnienie przestępstwa.

W związku z tym przyjąć należy, że w tej konkretnej sytuacji miał zastosowanie przepis art. 225 § 1 kpk a zatem skarżący miał obowiązek wydać żądane przedmioty a organ

4