Art. 92§2 - jeżeli sprawca popełnia dwa lub więcej ciągów przestępstw, można orzec karę łączną
• różni się od zbiegu przestępstw: w sankcji - brak kary łącznej, tylko jedna kara jest wymagana, wymóg podobieństwa i krótkiego odstępu czasu (w doktrynie do 6 miesięcy)
• w przypadku gdy pewne kary nie podlegają łączeniu, mamy do czynienia z zbiegiem kar. które wykonywane są kołęjno (gdy np. po wydaniu wyroku kary łącznej 10 lat ma jeszcze 8 lat za inne przestępstwo)
• CZYN CIĄGŁY (art. 12) przesłanki:
1. sprawca podejmuje 2 lub więcej zachowań
2. w krótkim odstępie czasu
3. w celu realizacji z góry powziętego zamiaru (spaja je jednolity zamiar)
4. jeżeli podmiotem przestępstwa jest dobro osobiste, to musi być zachowana tożsamość pokrzywdzonego przy kolejnych zachowaniach
5. zachowania te uważa się z a jeden czyn i za jeden czyn wymierzana jest kara
Nie ma możliwości zaostrzenia kary powyżej ustawowego zagrożenia. Ujęcie tych działań w jeden łańcuch, ma przede wszystkim na cełu usprawnienie czynności procesowych, ma to sens praktyczny, ułatwia prace organów ścigania i sądów. Za czas popełnienia przestępstwa uważa się odcinek czasowy zapoczątkowany pierwszym czynem i zakończony ostatnim.
• POZORNY ZBIEG PRZESTĘPSTW
Rzeczywisty zbieg przestępstw (art. 85). gdy wydaje się. że zachodzą przesłanki z art. 85. ale przy głębszej analizie okazuje się. że tego zbiegu nie ma. mimo wielości czynów nie mamy do czynienia z popełnieniem więcej niż jednego przestępstwa, dla sytuacji takich jak: czyn ciągły, czynności współczesne współukarane. przestępstwo wiełoczynowe. przestępstwo wielood mian owe - traktuje się jak jeden czyn. a nie zbieg przestępstw. Efekt praktyki
- czyn ciągły (art. 12) - poszczególne zachowania nie muszą w ogóle wyczerpywać znamion czynu zabronionego, a dopiero razem realizują ustawowe znamiona
- czynności współukarane - nie są zdefiniowane ustawowo, drodze praktyki:
* uprzednie - przed popełnieniem przestępstwa np. usiłowanie, przygotowanie - nie ponosi się osobnej odpowiedzialności za usiłowanie i przygotowanie, tylko uważa je się za czynności uprzednie współukarane wraz z dokonaniem. Pochłania wcześniejsze formy stadialne
* następcze - po dokonaniu przestępstwa, zniszczenie rzeczy skradzionej, ukrywanie współsprawcy, fałszowanie
- przestępstwo wiełoczynowe: do jego popełnienia konieczne jest kilkukrotne naruszenie treści przepisu, wyraża się w wielu zachowaniach, jest rozciągnięte w czasie, wielokrotność zachowania nie powoduje wielości przestępstw np. rozpijanie, znęcanie się nad członkiem rodziny, rozpowszechnianie treści pornograficznych, uporczywe uchylanie się od obowiązku alimentacji
- przestępstwo wieloodmianowe - dyspozycja zawiera minimum 2 zespoły znamion przestępnego zachowania się (art. 288) kto cudzą rzecz niszczy, uszkadza lub czynie niezdatną do użytku, znacznik .lub" alternatywne określenie czynności wykonawczej