NaCl dla różnych enzymów. Jeżeli DNA ma być trawiony przez dwa lub więcej enzymów, reakcję można przeprowadzić jednocześnie dla wszystkich enzymów jedynie wówczas, gdy można znaleźć bufor, w którym wszystkie enzymy działają efektywnie. Jeżeli bufory wymagane przez enzymy są różne, to można postępować w taki sposób: dokonać trawienia DNA wpierw enzymem wymagającym buforu o mniejszej sile jonowej, następnie dodać odpowiednią ilość NaCl i kontynuować inkubację z drugim enzymem. Można także zastosować opisany w ćwiczeniu bufor KGB.
6) Stężone preparaty enzymów restrykcyjnych należy rozcieńczać w odpowiednim buforze, nigdy w H20. ze względu na możliwość denaturacji.
7) Enzymy restrykcyjne są stabilne, jeżeli są przechowywane w temp. -20°C w buforze zawierającym 50% glicerol. Przygotowując reakcję enzymatyczną należy osiągnąć etap, w którym dodaje się enzymu, i dopiero wówczas wyjąć enzym z zamrażarki i natychmiast umieścić w lodzie; pobierać enzym tak szybko, jak jest to możliwe i natychmiast po użyciu umieścić go na powrót w zamrażarce.
8) Trzeba pamiętać, że większość enzymów restrykcyjnych jest droga. Do efektywnego ich wykorzystania mogą być pomocne następujące wskazówki:
a) Wiele enzymów nabytych w handlu dostarczanych jest w formie stężonej, tak że często l ul preparatu wystarcza do strawienia 10 pg DNA w ciągu 1 godz. Ażeby pobrać małą ilość enzymu, można dotknąć pow ierzchni roztworu końcem końcówki pipety automatycznej do utworzenia się warstwy powierzchniowej z meniskiem. W ten sposób pobiera się ok. 0,1 pl preparatu enzymatycznego.
b) Należy dążyć do utrzymania minimalnej objętości mieszaniny reakcyjnej przez maksymalne możliwe zmniejszenie ilości H20, jednakże objętość roztworu zawierającego enzym musi stanowić mniej niż 0,1 końcowej objętości reakcji, w przeciwnym wypadku enzym może być hamowany przez glicerol.
c) Ilość enzymu konieczną do strawienia danej ilości DNA można zmniejszyć wydłużając czas inkubacji.
Klcktroforeza. czyli ruch naładowanych cząstek w' zewnętrznym polu elektrycznym, jest obecnie jedną z głównych technik służących do identyfikacji, rozdzielania i oczyszczania kwasów nukleinowych. Ostatnie lata przyniosły znaczący rozw'ój technik dektroforetycznych, który spowodował znaczne rozszerzenie tej metody I poza wymienione zastosowania. W wjersji podstawkowej elektroforeza w-‘ żelach j agarozowych i poliakrylamidowych jest szybką i prostą techniką odpowiednią do ' rozdziału cząsteczek DNA, które nie mogą być właściwie rozdzielone innymi j metodami, np. poprzez wirowanie w gradiencie gęstości. Kwasy nukleinowa w żelu zlokalizować można bezpośrednio przez ich znakowanie fluoroforami, z których najczęściej stosuje się bromek etydyny.
437