36813 skanuj0163

w dziedzinie strategii są często wyspecjalizowani w określonych zakresach, ponieważ muszą dobrze znać rodzaje działalności i rynki. Tutaj także trzeba byłoby mówić o specyfice problemów i metod analizy, na przykład w rolnictwie lub w usługach zaniedbanych przez istniejące teorie i kierunki badań, bardzo przywiązane do masowych produktów drugiej generacji przemysłowej (wystarczy przejrzeć przykłady cytowane w pracach Portera).

2 | Schemat analizy strategicznej

Proponowana metoda wynika z postępowania, które zostało przyjęte w tym opracowaniu. Jest ono zgodne z twierdzeniem Mintzberga, iż analiza strategiczna powinna:

-    wykraczać poza logikę racjonalności silnie instrumentalnej i metody ukierunkowane na procedury po to, aby wyjść na heurystyczny proces podejmowania decyzji, oparty na ograniczonej racjonalności, ukierunkowany na procesy i dynamikę organizacyjną;

-    przejść od metod analitycznych i liniowych do podejścia globalnego, integracyjnego i systemowego, które uwzględnia wzajemne oddziaływanie problemów, ułatwia powrót do poprzednich postępowań i rezultatów (a nawet do prób i błędów), pociąga za sobą rozwiązania akceptowane, połączone w całość i zastosowane przez podejmującego decyzję (co jest obecnie dalekie od rzeczywistości!).

Syntezę rozważań zaprezentowanych w tym opracowniu przedstawia schemat 1, który wymaga kilku komentarzy:

•    Wspiera się on na czterech filarach: cel, organizacja, otoczenie, działalność.

•    Wyróżnia płaszczyznę polityki ogólnej - strategii ogólnej (corporate strategy) i płaszczyznę strategii działalności (business strategy). Powtórzmy, że im przedsiębiorstwo jest mniejsze, tym płaszczyzny te bardziej się pokrywają.

•    Polityka ogólna opiera się na czterech podstawowych zależnościach między wymienionymi wyżej filarami: wizji, uzasadnieniu istnienia, kulturze (która wyraża wyznawane wartości, aspiracje właścicieli i kierowników, społeczeństwa i członków organizacji) oraz wizerunku firmy (obraz przedsiębiorstwa postrzegany przez otoczenie) i tożsamości firmy (przedsiębiorstwo postrzegane samo przez siebie). Zależności te prowadzą do odpowiednich strategii informacji (wzajemnego komunikowania się).

—160—