38033 Untitled34

60 7. Port\

wyjściowym portu. Informacja wpisywana do rejestru jest przekazywana bez pośrednio na końcówkę portu.

60 7. Port\

odczyt rejestru

VCC

wewnętrzna

magistrala

danych

jestru -^1

t

wpis do rejestru

- o Q C Q	T—T ij i
	'h
	J_

końcówka

Pin

-o

odczyt pH końcówki i

Rys. 7-4. Schemat portu jednofunkcyjnego.

Zastosowanie jako obciążenia tranzystora wyjściowego portu źródła prądi wego daje to, że zwarcie wyjść portów do masy nie powoduje ich zniszcz nia. Natomiast zwarcie końcówki do zasilania przy stanie zera logiczneg końcówki może zniszczyć tranzystor wyjściowy.

Do wejść portów można dołączać układy typu „otwarty kolektor", rys nek 7-5 - linia PI .7, gdyż obciążeniem dla nich jest właśnie źródło prądowe po tu, albo bezpośrednio sterować bazę tranzystora ponieważ odpowiedni prą< bazy jest dostarczany ze źródła prądowego portu, rysunek 7-5 linia Pl.l.

Rys. 7-5. Bezpośrednie połączenie tranzystorów z portami.

W wykonaniach standardowych mikrokontrolerów rodziny '51 wyjść portów, poza portem PO, mogą sterować czterema wejściami TTL LS, natom mogą być sterowane układami TTL lub NMOS z otwartym kolektorem lub nem. Wyjścia portu PO mogą sterować ośmioma bramkami TTL LS. Jakie są czywiste dopuszczalne obciążenia portów należy sprawdzać w danych kat

krokontrolery rodziny '51 firmy ATMEI. dopuszczają wartość prądu płynącego przez tranzystor wyjściowy portu do 20 mA, co umożliwia bezpośrednie dołączenie do wyjścia portu diody LED lub wskaźnika 7-segmentowego.

Z rysunków 7-1 •*- 7-4 wynika, że na wewnętrzną magistralę danych można przesyłać stan wyjścia rejestru portu lub jego końcówki. Może to wprowadzać niejednoznaczność przy pobieraniu informacji z portu. Na przykład, jeżeli sterujemy tranzystor, jak na rysunku 7-5, to w celu włączenia tranzystora do komórki rejestru portu (Pl.l) wpisujemy stan jedynki logicznej. Ponieważ napięcie nasycenia złącza baza - emiter tranzystora wynosi 0,6 + 0,7 V, to odczytując stan końcówki tego portu otrzymamy wartość zera logicznego.

Rozkazy odczytujące zawartość rejestru portu są to rozkazy, których wykonanie równocześnie modyfikuje ich zawartość (Read-Modify-Write Instruc-tions), natomiast rozkazy czytające stan końcówki portu są to rozkazy, które nie wpisują wyniku operacji do rejestru portu.

Zestawy tych rozkazów są przedstawione w tabeli 7-1.

iTabela 7-1 Wykaz rozkazów operujących na rejestrach lub końcówkach portów.

Rozkazy czytające rejestry portów				Rozkazy czytające końcówki portów
IIanl	Pn,r	(ANL	Pl/A)	ANL	r,Pn	(ANL	DPL,P1)
IjORL	Pn,r	(ORL	P3,B)	ORL	r,Pn	(ORL	B,P3)
IUrl	Pn,r	(XRL	Pl,2Fh)	XRL	r,Pn	(XRL	23h,Pl)
[Ijbc	Pn.y,E TA (JBC		PI.3,PĘTLA)	JB	Pn.y,E TA (JB		PI.7,SKOK)
ICPL	Pn.y	(CPL	P3.4)	JNB	Pn.y,E_TA (JNB		P1.2,TAB1)
[INC	Pn	(INC	PI)	CJNE	A,Pn,E-TA	(CJNE	A,P3,Z 1)
II DEC	Pn	(DEC	P3)	MOV	r,Pn	(MOV	A,PI)
|DJN7	Pn,E-TAl	(DJNZ	P1,PETLA2)	ADD	A,Pn	(ADD	A,P2)
|| VIO V	Pn.y,C	(MOV	P3.4,C)	ADDC	A,Pn	(ADDC A,P3)
■CLK	Pn.y	(CLR	PI .5)	SUBB	A,Pn	(SUBB	A,PI)
■SET	Pn.y	(SET	Pl.l)	XCH	A,Pn	(XCH	A,P3)
				PUSH	Pn	(PUSH PI)

idzie:    n - numer portu

r - rejestr SFR lub komórka pamięci

y - numer bitu portu E_TA - etykieta

Rejestry portów PO * P3 znajdują się w obszarze SFR pod tymi samymi Iresami we wszystkich mikrokontrolerach rodziny '51. Wszystkie bity tych '.terech portów mają tę właściwość, że posiadają własny indywidualny adres i logą być ustawiane niezależnie odpowiednimi rozkazami. Najmniej znaczący it ma adres odpowiadający adresowi całego rejestru.