Oznaczanie smaki
Badani wodę (w której przeprowadzono już oznaczenie zapachu) doprowadzić do temperatury 18-20°C. W przypadku gdy woda jest niepewna mikrobiologicznie, należy ją zagotować oraz oziębić.
W celu ustalenia wrażeń smakowych pobrać do ust ok. 15 cm3 wody przygotowanej w podany wyżej sposób i trzymać ją kilka sekund (wody nie wolno połykać). Intensywność smaku i posmaku oznaczyć według skali $*topmowej:
Intensywność |
Odczuwalność smaku |
0 |
brak |
1 |
ledwie wyczuwalny |
2 |
słabo wyczuwalny |
3 |
wyraźnie wyczuwalny |
4 |
silnie wyczuwalny |
3 |
bardzo silnie wyczuwalny |
Rodzaj smaku |
Symbol |
Niewyczuwalny |
So |
Słony |
s. |
Gorzki |
s. |
Alkaliczny |
t |
Kwaśny |
S» |
Rodzaj posmaku |
Symbol |
Brak posmaków obcych |
Po |
Chlorowy |
P. |
Rybi |
Pr |
Metaliczny |
P. |
TUI OZNACZANIE OGÓLNEJ TWARDOŚCI WODY METODĄ MIARECZKOWANIA EDTA
Do kolby stożkowej o pojemności 250 cm3 pobrać pipetą 10 cm3 badanej wody, dodać 140 cm3 świeżo przegotowanej wody destylowanej i 10 cm3 buforu amonowego o pH « 10,0 oraz 1 szpatułkę czerni eriochromowęj T.
Miareczkować 0,05 M roztworem EDTA, aż do zmiany barwy z czerwonej na wyraźnie niebieską. Zabarwienie próby porównywać z zabarwieniem próby odczynnikowej.
Ogólną twardość wody obliczyć według wzoru, wyrażając wynik w stopniach twartości
x =
V-M 56 K>
•100,
gdzie V oznacza objętość roztworu EDTA zużytą do miareczkowania [cm*], V0 — objętość próby wziętej do miareczkowania [cm*], M - stężenie molowe roztworu EDTA.
Odczynniki specjalne:
1) Wzorcowy roztwór chlorku wapniowego (0,1 g CaO/100 cm*). Odważyć 1,977 g CaCl2, rozpuścić w ok. 100 cm* wody destylowanej, przenieść ilościowo do kolby miarowej o pojemności 1 dm*, dodać 1 cm* HO (1,19) i uzupełnić wodą do kreski.
2) Czerń eriochromowa T. Przygotować wskaźnik w postaci stałej przez zmieszanie i dokładne roztarcie w moździerzu 0,5 g czerni eriochromowej T ze 100 g NaCl. Przechowywać w zamkniętym słoju szklanym.
17.23. KOLORYMETRYCZNE OZNACZANIE ŻELAZA OGÓLNEGO
Sporządzenie krzywej wzorcowej. Do 7 kolb miarowych o pojemności 50 cm* pobrać kolejno: 0,5; 1,0; 1,5; 2,0; 2,5; 3,0; i 3 5 cm*, roztworu wzorcowego żelaza. Do każdej z nich dodać po 2 cm 2 M roztworu kwasu azotowego po 5 cm* 20% roztworu rodanku potasowego. Zawartość kolb uzupełnić wodą do kreski i wymieszać. Zmierzyć wartość absorbcji na spektrofotometrze Specol przy długości fali x = 495 nm wobec próby odczynników ej.
Wykreślić krzywą wzorcową, odkładając na osi odciętych stężenie jonów żelaza w mg/100 cm* roztworu wzorcowego, a na osi rzędnych - wartość absorbcji.
Wykonanie oznaczenia w badanej próbie. Do kolby miarowej o pojemności 50 cm* pobrać 10 cm* badanej próbki, dodać odczynniki jak przy krzywej wzorcowej i zmierzyć wartość absorbcji. Z krzywej wzorcowej odczytać zawartość żelaza w badanej próbie.
Wynik oznaczania (x) podać w mg żelaza zawartego w 1000 cm* badanej wody.