140
MAŁGORZATA DURYDIWKA
Sekwencję reakcji konsumenta na tak prowadzone działania zapisuje się najczęściej w formie angielskiego akronimu: AIDA (attention, interest, desire, action), czyli jakiekolwiek zwrócenie uwagi, zainteresowanie produktem, powstanie chęci posiadania i w końcu działanie” (Kaczmarek i in. 2002,144).
Ryc. 3. Proces podejmowania decyzji Źródło: Kaczmarek J. i in. (2002, 145).
CD |
CD |
CD |
CD |
CO!?) |
(Aha!) |
(Uhmj) | |
<o> |
o |
o |
o |
Według I. Bielskiego (1996), cel promocji turystycznej jest nieco szerszy, obejmuje bowiem:
• poinformowanie potencjalnych turystów o produktach, o działalności i o ofercie firmy lub regionu,
• kształtowanie i utrwalanie pozytywnego wizerunku firmy lub określonego obszaru,
• tworzenie i pobudzanie popytu zgodnie z intencjami i interesem nadawcy promocji.
Promocja turystyczna stanowi więc także ważny etap w procesie kreowania produktu turystycznego (Kaczmarek i in. 2002), rozumianego jako szczególny rodzaj towaru, który znajduje się poza miejscem zamieszkania nabywcy, nie można go nigdzie przenieść i jedynie na miejscu można skorzystać z dóbr materialnych i niematerialnych, które się nań składają” (Gądek 2002,42). Jak podaje M. Drzewiecki (2001), produkt turystyczny obejmuje:
• dobra podstawowe (naturalne i antropogeniczne) - stanowią właściwy cel przyjazdu turystów,
• dobra komplementarne - czyli obiekty, urządzenia i instytucje umożliwiające korzystanie z dóbr podstawowych.
Walory kulturowe danego obszaru mogą zatem stanowić produkt turystyczny bądź jego element.