ęifem W> rozdziału jest uświadomienie ^ytelmkowi potrzeby przyjęcia zintęgro-wanegP programu braudingu. Rozdział roi-poczyna °d skierowania uwagi Czytelnika na lysuioe sposobów stosowanych przez oddawców do wysyłania niespójnych komunikatów na temat marek. Przedstawiono modele służące do oceny rozbieżności \\vstępuiącyeh w programach brandingu ora? wytyczne służące wypracowaniu bar-diiej zintegrowanego podejścia do hran-dmgu usług. Klienci bardzo często odkry-VVają witryny internetowe marek poprzez tradycyjne źródła, objaśniono więc potrze-hę zharmonizowania źródeł internetowych i innymi źródłami. Omówiono także model wzmacniający spójność doświadczeń idobywanych dzięki korzystaniu z internet^ Pracownicy mają różne źródła motywacji: jeźeh te źródła nie sprzyjają pojawianiu się stylów zachowania wzmacniających wartości marki, to jest mało prawdopodobne. by marka osiągnęła swój pełny potencjał. Przeprowadzono także analizę modelu siedmiu poziomów świadomości ludzkiej opracowanego przez Barretta jako środka zachęcającego silnie umotywowany personel do przyjęcia odpowiedniego profilu wspierającego markę. Na zakończenie przedstawiono wniosek, że przyjęcie perspektywy planistycznej oraz dokonanie analizy modelu budowy marki sprawiają, ie zintegrowany proces brandingu staje się bardziej prawdopodobny.
W poprzednim rozdziale wy jaśniono możliwość pojawiania się rozbieżnych interpretacji charakteru marki wśród członków zespołu zajmującego się tą marką. W celu zapewnienia, by wszyscy członkowie tego zespołu „ciągnęli w tym samym kierunku". w poprzednim rozdziale przeprowadzono analizę różnych sposobów umożli-wiąjących członkom zespołu marki osiągnięcie konsensusu w zakresie ich interpretacji marki. Poprzez upewnienie się.