I Cisza... O liście wiatr nie trąca,
IA tylko limba próchniejąca I Spoczywa obok krzaku róży”.
I (Jan Kasprowicz, Krzak dzikiej róży w ciemnych smreczynach -1)
ilegoria - obrazowe przedstawienie jakiegoś pojęcia, np. „waga” - alegoria sprawiedliwości, r - chytrości;
tonią - ukształtowanie tekstu, w którym sens dosłowny i wprost wypowiedziany pozosta-p sprzeczności z sensem właściwym, a rozpoznawalnym dzięki okolicznościom wypowie-Inp.
I „[...] Patrzę, z placu sadzi I Policmajster na koniu - z miny zgadłbyś łatwo,
I Że wielki człowiek, wielki tryumf poprowadzi:
I Tryumf cara północy, zwycięzcy - nad dziatwą!”
(Adam Mickiewicz, Dziady cz. III)
Bródki składniowe: mwersja - szyk przestawny, np.
I „Chcąc być widzem dzikich bojów,
I Już u zwierzyńca podwojów I Król zasiada”.
(Adam Mickiewicz, Rękawiczka)
elipsa - konstrukcja zdania niepełna, brak w niej określonego elementu, np.
| Błysk salwy podsypany pod wóz Huk potoczony drogą, i Kłąb huku”.
(Julian Przyboś, Rapsod)
powtórzenie - wielokrotne umieszczenie w tekście określonego elementu, np. f „«Kiysiu, o Krysiu!» - zawoła:
| Echo mu «Krysiu» odpowie,
I Lecz próżno patrzy dokoła,
[ Nikt nie pokazał się w rowie”.
(Adam Mickiewicz, Rybka)
paralelizm - powtórzenie określonej struktury wersyfikacyjno-składniowej, np.
„Ja tu stoję za drzwiami - za klonowymi,
I wciąż milczę ustami - rozkochanymi.
Noc nadchodzi w me ślady - tą samą drogą,
Pociemniało naokół - nie ma nikogo!”
(Bolesław Leśmian: Ja tu stoję...)
anafora - powtórzenie określonych słów na początku wersów lub zdań, np.
„Prędzej kto wiatr w wór zamknie, prędzej i promieni Słonecznych drobne kąski wżenię do kieszeni,
Prędzej morze burzliwe groźbą uspokoi,
Prędzej zamknie w garść świat ten, tak wielki, jak stoi”.
(Jan Andrzej Morsztyn, Niestatek)
epifora - powtórzenie określonych słów na końcu wersu lub zdania, np.
„I niebo jak biała Niagara.
I drogę jak biała Niagara.
I pamięć jak biała Niagara.
O tobie jak biała Niagara”.
(Jan Bolesław Ożóg, Niagara cała młodości)