2.3 Wynikanie logiczne 23
Ponieważ otrzymaliśmy sprzeczność, stąd formuła nie może przyjmować wartości 0. Zatem jest tautologią.
2.2.3 Metoda przekształcenia do postaci normalnej
Definicja 2.2 Parą literałów komplementarnych nazywamy zbiór {p, ~ p}, gdzie p jest dowolnym atom,em.
Uwaga 2.1 Dla pary literałów komplementarnych zachodzą związki: pV~j)sl, p A ~ p = 0.
Twierdzenie 2.1 Formuła w koniunkcyjnej postaci normalnej jest tautologią wtw, gdy wszystkie tworzące ją dysjunkcje zawierają pary literałów komplementarnych, a więc gdy wszystkie czynniki koniunkcji są tautologiami.
Twierdzenie 2.2 Formuła w dysjunkcyjnej postaci normalnej jest kon-trtautologią wtw, gdy wszystkie tworzące ją koniunkcje zawierają pary literałów komplementarnych, a więc gdy wszystkie składniki dysjunkcji są kontrtautologiami.
Przykład 2.3 Czy formuła z przykładu 1.8 jest tautologią? Po przekształceniu mamy:
(p V q) => (q V r) = (~ p V q V r) A (~ q V q V r) = (~ p V q V r) A 1.
Pierwsza dysjunkcja nie jest tautologią (nie zawiera literałów komplementarnych), druga jest tautologią (zawiera parę {~ q,q}), zatem formuła nie jest tautologią (dla w (p) = 1, w (q) = 0, w (r) = 0 ma wartość 0).
Definicja 2.3 Zbiór formuł U = {A\,... ,An} nazywamy (jednocześnie) spełnialnym, gdy istnieje taka interpretacja, że wartością każdej formuły Ai jest 1. Interpretację o tej własności nazywamy modelem zbioru formuł.