40256 IMG 33

wobec tego

D-

»«

800 ■ 20 > 10"

_ BSpgrtMo) “ 0,8 ■ 0,97 • 0,96 (620,3 —508)

Zapotrzebowanie wody chłodzącej

D(iz‘ — i_g) = G„. c_u,(tu>s

= 78 900 kg/h = 73,9 t/h

Gr ='

Dfc-' ę

73 900(570,3 -32,6)

= 3 980 000 kg/h = 3980 t/h

_    C»(łM-Vi)    1(25-15)

Z wykresu i-s i tablic pary wodnej odczytano i I | 11 3 434 kJ/kg | i 1_t i 1123 kJ/kg | = | Ij 143,5 kJ/kg Entalpia właściwa pary wylotowej g turbiny

1_S. = 3434-(3434 -2123) 0,8 = 2384 kJ/kg Sprawność teoretyczna obiegu

•~<o

3434-2123

= 0,397

i—i_t 3434 -143,5 ■

Sprawność ogólna siłowni

= V_t pk ^rnVm ’lg = 0.251

Zużycie paliwa przez siłownię (W„ = 5000 ■ 4,187 = 20 900 kJ/kg) Ną = BW_uV,

S.i    2»-%ÓS

B =

W_aii,    20 900 -0,2511

Zapotrzebowanie pary* przez turbinę

N„t    20 • 10

O =

= 3,81 kg/s lub 13700 kg/h

V, V_m*)_a<«—*o>    0,8 ■ 0,97 j0,96 (3434 -2123)

Zapotrzebowanie wody chłodzącej (c„, = 4 • 1E7 kJ/(kg • deg)] *>6j—#    20.512 384-143 Si

- I 20,5 kg/s lub 73900 kg/h

4.187 (25 — 15)

1100 kg/s lub 3980 t/h

Rozdział XIII

CHŁODZIARKI PAROWE

99. Działanie chłodziarek parowych ze sprężarkami. Obieg chłodniczy, odbywający się w chłodziarkach, jest obiegiem wstecz (odwrotnym), dającym odwrotną kolejność przemian niż w silniku cieplnym.

0 ile przy obiegu wprzód wytwarza się pracę L kosztem dostarczanego ciepła, to przy obiegu wstecz kosztem pracy dostarczonej z zewnątrz możliwe jest przyjęcie ciepła przy niskiej temperaturze i oddanie gó przy wysokiej.

Parę niskowrzącego czynnika termodynamicznego, w tym przypadku zwanego czynnikiem chłodniczym, spręża sprężarka (kompresor) po doprowadzeniu z zewnątrz energii L potrzebnej do napędu tej sprężarki, podnosząc ciśnienie i temperaturę do wysokości p i t. Sprężony czynnik dopiywa dalej do aparatu zwanego skraplaczem (kondensator), w którym para zostaje skroplona przy stałym ciśnieniu przy pomocy wody zimnej oddając ciepło parowania Q. Jeżeli tę ciecz, znajdującą się pod wysokim ciśnieniem p, doprowadzić do silniczka, zwanego rozprę-żarką, to ciecz rozpręży się do ciśnienia niższego po i wykona pracę & Znalazłszy się pod tym niskim ciśnieniem ciecz zaczyna parować odbierając z otoczenia potrzebne jej do tego ciepło Qo. Odbywa się to w aparacie zwanym parownikiem (refrigator), po czym sprężarka zasysa parę z parownika i w ten sposób obieg pary zostaje zamknięty.

Parownik i skraplacz są w zasadzie rurami w postaci wężownic, przez które przepływa czynnik chłodniczy; skraplacz zanurzony jest w wodzie, parownik zaś w solance, tzn. w roztworze wodnym soli, aby przy niskiej temperaturze; jaka panuje w parowniku, nie zamarzała.

277