1
WAMNHIAHA
rAw pochodzących zesiynnej mistyfikacji literackiej romantyka francuskie-r0 Mćrimćego, wydanej anonimowo w roku \XZ7 La (mzla ou Chovc cle ^oćsics illyrique.s... (Guzla2* albo Wybór poezji illiryjskich zebranych w Dalrna-Kroacji i Hercegowinie). 7 czasem Merimee przyznał się do oszuka literackiego25. Dla nas w tej chwili ważne jest to, że zbiór Mćrimćego zawiera! wiele utworów z motywami wampirycznymi i odegrał istotną rolę w ich upowszechnianiu26. Jeden z nich, Comtantin Yacouhoińch, Puszkin przełoży! pod nieco zmienionym tytułem Marko Jakubowicz. Jest to opowieść o uporczywych odwiedzinach wampira u rodziny tytułowego bohatera. Pochodzenie wampira Mćrimće określił w tekście słowami: nieznajomy został pochowany na cmentarzu „bez obawy o to, czy ziemia łacińska ścierpi w swym łonie Greka-schizmatyka”, a w przypisie zanotował: „Grek [prawo-sławny] pochowany na cmentarzu łacińskim [katolickim] staje się wampirem i vice versa”27. Dalej w utworze jest mowa o tym, że jednak zachorowało dziecko Konstantyna. Na jego białej szyi odkryto czerwony ślad - „to ząb wampira” (ćest la dcm d’un vampire)M. Puszkin opuścił fragment o schizmaty-ku (w ogóle konsekwentnie unikał tematu religijnych różnic wśród Słowian zachodnich), a cytowany passus przetłumaczył słowami: Eto zub mirdalaka, dodając następujące objaśnienie: „ Wurdałuki, wudkodlaki, upyri to umarli, którzy wychodzą ze swych grobów i ssą krew żywych ludzi”29.
262 Aleksander Chodźko, tłumacz Upiora. Ballady mariackiej (w zbiorze Mćrimćego nosi ona tytuł Le rampire i opatrzona jest przypisem, że odnosi się do potyczek między hajdukami a przedstawicielami władzy weneckiej "),
Brukolak, ludowe malowidło na drewnie, pochodzenia rumuńskiego