W warunkach idealnych resuscytację należałoby podejmować tylko wówczas, gdy pacjent ma duże szanse prceżycia i egzystencji w godnych warunkach. Analiza publikowanych doniesień wskazuje jednak, że daleko nam do osiągnięcia takiego ideału.
Z badań Barda opracowanych w. 1981 roku na podstawie analizy opublikowanych raportów wynika, że ogólny odsetek wypisanych pacjentów z oddziałów szpitalnych po resuscytacji sianowiło 17%. Najświeższe natomiast dane z 1992 roku nadal wskazują, że ogólna częstość przeżyć w oddziałach szpitalnych waha się około 15%.
Część autorów zwraca jednak uwagę na wysoki odsetek pacjentów, u których podjęcie prób resuscytacji było niecelowe i nieusprawiedliwione. Sowden i wsp. podają, iż w 25% przypadków resuscytacja tylko wydłużyła proces umierania. Zaobserwowany fakt, iż liczba zgonów w szpitalach zawsze przewyższa liczbę wezwań zespołu resuscytacyjnego, dowodzi o tym że na szczęście w wielu przypadkach nie podejmuje się nieuzasadnionej decyzji o próbie resuscytacji.
Pomimo, że występują odrębności narodowe, uwarunkowane względami prawnymi, ekonomicznymi i socjalnymi, nie ulega wątpliwości, że trzeba dążyć do opracowania pozbawionych sprzeczności wytycznych, które zmniejszyłyby liczbę niepotrzebnych prób resuscytacji ■ stanowiły pomoc przy podejmowaniu decyzji, kiedy należy przerwać resuscytację, jeśli nie uzyskuje się reakcji pacjenta.
Reasumując w przypadku niespodziewanego zatrzymania krążenia i oddychania bez żadnych innych objawów chorobowych należy bez wahania i bezzwłocznie podjąć resuscytację, natomiast w sytuacji kiedy dochodzi do zatrzymania krążenia i oddychania u pacjenta cierpiącego na poważną chorobę należy poddać go wcześniejszej ocenie, czy próba jego resuscytacji jest uzasadniona.
I Decyzja o zaniechaniu resuscytacji musi uwzględniać wiele czynników, takich jak:
« życzenie pacjenta,
• rokowanie zarówno bezpośrednie, jak i odległe, stanowisko krewnych i przyjaciół, e ocena możliwości pacjenta do stawiania czoła sytuacji, w której się znajdzie,
e zmiana zdania, gdy pacjent znajdzie się w obliczu śmierci,
• na decyzję nie może wpływać zawodowy honor lekarza.
11