43217 ScanImage089

183

Rye. 90. Naczynia gliniane z IX-XII w. (P.-L. I-chtosalo-Hilander, 1979;

E.N. Nosov, A.V. Płohov, 1989; A.M. Spiridonov, 1986).

1,2- Luistari, Fiulaudia, 3, 4 - Drdleborg nad Wolchowcm, 5-8 - z kurhanów Finów znad

Ładogj

182

Ryc. 89. Zawieszki tarasowate. 1, 2 - Sorlavala, Karelia (V.V. Siedov, 1987).

11 szewskie. W nich wyrabiano obuwie w kilku odmianach, mieszki, sakwy, pasy i inne drobne przedmioty. Warsztaty takie, działające w XII XIV w.,’ odkryto w Rydze, Tallinie, Starej Ładodze (V.V. Bebre, 1987, s. 25-31).

.... M \ ^p°dobnie tkanie lnu i wełny oraz szycie z nich ubrań odbywało się w każdej zdobnictwa. Finowie estońscy nawet w XIII w. lepili naczynia gliniane ; zagrodzie na skalę własnych potrzeb i umiejętności. Natomiast w większych pomocy koła. Były to zwykle proste, słabo profilowane garnki, dóbr? ośrodkach istniały warsztaty szyjące odzież nie tylko z własnych materiałów, wypalone, z domieszką piasku i drobnego żwiru w glinie (ryc. 90). Niezwy ; ale i z przywożonych przez kupców tkanin, rzadkie są przypadki zdobienia kreskami robionymi patykiem, lub wygładzę- Obserwowany przez pryzmat źródeł archeologicznych nia powierzchni (E. Tónisson, J. Selirand, 1978, s. 358-360). Naczynia^cpiOj ‘Sości rzemieślniczej był stymulowany ożywioną wymian

powierzchni (E. Tónisson, J. Selirand, 1978, s. 358-360). Naczynialcpio* czości rzemieślnik; k,,/T™.....^&‘^wo,*-^7W4 rozwój wytwór-

la kole wcześniej pojawiły się w osiedlach rzemieślniczo-handlowych, lecz kalająca na szvhki    ożywioną wymianą handlową po-

uopiero pod koniec XIII w. można mówić o powszechniejszym stosowanie nowych surowcach i ⁸i^{in    stosowan}y^c^ ^na szerokim świecie

kola przez lokalnych garncarzy estońskich.    ^F«ó7zaX^fch hvl! ⁸'    • ^N,Cu^Ws^^{stkic d}°bra docierające do

Karelowie ręcznie lepionych naczyń używali do końca XI w. i dopie^f0 łup _Woic •    , , ern wymiany andlowej. Wiele z nich stanowiło

w XII w. powszechniejsza staje się ceramika toczona na kole, nawi4' Upończyków Obda ^^{uano ro}8^ ściągania danin od żyjących w tajdze żująca formami i zdobnictwem do znanej z całego Państwa Nowogrodu    zasada kuItvwnu/A«a    ^Sl^.    wzajemnie zgodnie z pierwotną

kiego. Warto zwrócić także uwagę, że w XII-stowiccznych warstwach kul' Finów i Słowian ^mię^<Jzy innymi przez Skandynawów, ale także Bałtów,

turowych Biełozicra ceramika ręcznie lepiona przeważała, choć często    Handel ówczesny splatał «.> „ ^ ■

śladowano formy naczyń wytwarzanych przy pomocy koła garncarskie? Hiem (_OWflrA_w    ‘ ^ę wojną, wyprawami łupieżczymi, zagrabia-

(L.A. Golubieva, 1973, s. 196).    *    * ^»ly byli uzbrojeni, na co

Na własne potrzeby skóry wyprawiano w^r każdym gospodarstwie,    !* P°^s‘^adał także mieszek z waJ i „dl żnTi IfiS ~ ^1°“^,™-

miast w osadach rzemieślniczo-handlowych powstały warsztaty garbarski Jję^ .    .. *    . .    .    -mikami. Doskonałym przykładem

^&    Luistari w Enra, w F.nlandii (P-L. Lehtosaro-Hilander,