4$
ny przepracowanej w polskim przemyśle przetwórczym był 7-krotnic niższy J w Niemczech i Belgii i 6-krotoic niższy niż w Danii, Austrii, Szwecji i Francji51.
Niskie koszty pracy mogą stanowić jeden z czynników konkurencyjnych nas$ gospodarki, jeśli jednocześnie następowałby wzrost wydajności pracy. Powiją wzrostu kosztów wynagrodzeń ze wzrostem wydajności pracy jest ważne, pon/ew^ wskazuje na możliwość sfinansowania ich efektami pracy. Tymczasem w Polsce wy. dajność pracy rośnie powoli, niejednakowo we wszystkich latach (tabela 5) i nadal$$ około f krotnie niższa niż w krajach Unii Europejskiej.
Tabela S Średnic tempo wzrostu wydajności pracy i jednostkowych realnych kosztów pracy w wybranych krajach (JE i w Polsce1
Kraje |
średnioroczne tempo wzrostu w latach 1995-2000 % |
, Rzeczy»is<ioszczfdn^| | |
wydajności pracy |
jednostkowych radnych kosztów pracy |
kosztów pracy * II | |
Francja |
1,4 |
-OJ |
_a |
Hiszpania |
OJ |
-OJ |
-1,4 |
Niemcy |
1(2 |
-OJ |
m i |
Wielka Brytania |
1,5 |
0,1 |
I |
Wiochy |
M |
-U |
-2J |
Polska |
5,0 |
5J |
+0,3 |
' »>dijnate pracy liczona PKB »cenach rynkowych 1995 na jednego zatrudnionego.
Źródło Kosty pnxj o tydojiiatt procy v Polu w hlcclt Iffl-ffl) w ile portowi mlitkymroilowycli Mmstnflw Capodati. Departament Analrzi Prognoz, 20112 r
Pożądanym zjawiskiem jest szybszy wzrost wydajności pracy niż realnych jednostkowych kosztów pracy. W wybranych krajach Unii Europejskiej w okresie od 1995 do 2000 średnioroczny wzrost wydajności pracy wynosił 0,8-1,5% przy jednoczesnym spadku realnych kosztów pracy 03-1,5%, co w sumie przyniosło rzeczywistą oszczędność kosztów pracy w gospodarkach danych krajów 1,4-2,9%. Tymczasem w Polsce średnioroczne tempo wzrostu realnych jednostkowych kosztów pracy wiatach 1995-2000 wynosiło || i było wyższe o 0,3% od tempa wzrostu wydajności pracy, które kształtowało się na poziomie 5%. Oznacza to, że pracownicy otrzymywali wyższe wynagrodzenie, które nie mak) pokrycia w zwiększonej ilości pracy mierzonej w skali kraju odpowiednim tempem wzrostu produktu krajowego brutto. Wśród badanych lat wystąpiły dwa lala, 1999 i 2000, w których wzrost wydajności pracy wyprzedzał wzrost jednostkowych realnych kosztów pracy. Obniżenie tempa wzrostu gospodarczego kraju nieomal automatycznie wpływa, aczkolwiek nie w identycznym stopniu, na wzrost jednostkowych realnych kosztów pracy.
Powodem tego zjawiska jest trudność w obniżaniu pracownikom wynagrodzeń i wypowiadania każdorazowo warunków wynagradzania, gdy spada produkcja. Dane o wydajności pracy w 19 krajach Unii Europejskiej przedstawiono w tabelach 6 i 7.
Tabela 6. Wydajność na zatrudnionego w 2001 roku w PKB
w USD (według cen i kursów bieżących)
Wyliczenia na podstawie danych OECD
Dane za 2001 rok
Statystycznie jeden pracownik unijny wytworzył w 2001 roku produkt krajowy brutto w wysokości 47 214 dolarów, podczas gdy polski pracownik tylko 12 370 dolarów, czyli około 4-krotnie mniej. Wydajność pracy w Polsce, mierząc produktem krajowym brutto, wynosi zaledwie 25% wydajności w krajach Unii Europejskiej*3. Podobnie kształtują się relacje wydajności pracy wyliczone na godzinę przepracowaną Podstawowymi przyczynami niskiej wydajności pracy są: mała konkurencyjność polskich firm w stosunku do krajów Unii Europejskiej i w związku z tym występowanie przestojów w produkcji, bariera popytowa wpływająca na niepełne i zróżnicowane wykorzystywanie zdolności produkcyjnych oraz nieiytmiczna podaż pracy na stanowiskach pracy wielu firm w poszczególnych latach i miesiącach, niski poziom techniczny polskich firm. Dopiero w dalszej kolejności czynnikami sprawczymi niskiej wydajności jest mała intensywność pracy i niewłaściwa postawa w pracy zatrudnionych pracowników.
52 H. Bińczak, Ruchomy cel. Rzeczpospolita, Ekonomia I rynek, z 14 marca 2003 roku.
JK Kowaliki, Nistit kenty procy, Prawo i Gospodarka, 2002,7 luty, s, 1 i 2.