44217 str110 (2)

>7m. ggruzo wzyoko mnlo|e win.' hiIIhijIh^i Ih ad nlu<|l refeiuncyjnn), <:/.ynU\t to) metody roz wiąz unie o oomiilczonnl nimfie il/iu|nnin I'odtilnwowym joj mnnkomonlom Josl konloczność używania przez stację roforanoyjną Hol".....i.- użytkownika logo samego zesta

wu satelitów oraz danych satelitarnych Jednak w iuull/ar.||, warunek ten napotyka szereg ograniczeń technicznych. Autorowi nie są znano |intuiją< u komercyjnie systemy czasu rzeczywistego togo typu, tym bardziej, Iż badania z 198-1 roku dowiodły ograniczony zakres wykorzystania powyższej metody.

I )ruga z metod jest powszechnie stosowana i polega na przesyłaniu korekt do zmierzonych przez stację referencyjną pseudoodległości. Korekty te dotyczą wszystkich satelitów In,idących w polu widzenia stacji. Dzięki precyzyjnym danym satelitarnym transmitowanym w depeszy GPS oraz równie dokładnemu określeniu współrzędnych pozycji stacji referencyj-nu|, możliwym jest określenie chwilowej poprawki do zmierzonej pseudoodległości (PRC) jak również ekstrapolację jej pochodnej w czasie (RRC). Metoda ta jest powszechnie wykorzystywana we wszystkich aplikacjach nawigacyjnych systemu DGPS. Zakłada ona swobodę wyboru nntelltów wykorzystywanych do wyznaczeń współrzędnych pozycji po stronie odbiornika DGPS.

I rzecla z metod to przekazywanie danych pomiarowych pomiędzy stacją referencyjną .1 odbiornikiem DGPS. W przeciwieństwie do dwu pozostałych sposobów, przesyłane dane są w formie nieprzetworzonej.

Współcześnie stosowane są następujące zakresy częstotliwości radiowych dla transmisji różnicowej GPS:

I /okres częstotliwości pracy radiolatarń morskich tj. 283.5 - 325 kHz. Maksymalna szybkość transmisji wynosi 200 bodów a zasięg to ok. 300 km. Jest to transmisja podatna na zmianę warunków propagacji fali radiowej i zakłócenia atmosferyczne.

Zakres fal pośrednich tj. 1.6 MHz - 4 MHz. Maksymalna szybkość transmisji wynosi powyżej 200 bodów. Charakteryzuje ją mniejszy wpływ zakłóceń atmosferycznych, znaczna podatność na zakłócenia jonosferyczne ograniczająca zasięg, głównie w nocy. Mniejsza i lii igość fali pozwala na stosowanie prostszych anten nadawczych, lecz o dużej skuteczności.

I Zakres fal UKF tj. powyżej 30 MHz. Wykorzystywany jest przez systemy o horyzontalnym zasięgu. Umożliwia szybką transmisję danych pozbawioną błędów. Zasadniczym utrudnieniem dla tej transmisji są przeszkody terenowe.

•I Częstotliwość rzędu 1.5 GHz, wykorzystywana przez satelity geostacjonarne. Zapewnia ona wysoką szybkość transmisji danych oraz dostępność na rozległych obszarach. Wadą jest znaczny koszt eksploatacji.

Najbardziej rozpowszechnioną z metod emisji poprawek pseudoodległościowych GPS Junt wykorzystanie światowej sieci radiolatarń morskich (rys. 9.3). Systemy tego typu pracują |uż od wielu lat na wszystkich kontynentach.

Stacja referencyjna DGPS

Odbiornik GPS + Odbiornik poprawek

Rys. 9.3. Metoda DGPS wykorzystująca radiolatarnie morskie.

W tym rozwiązaniu stacja referencyjna wyposażona jest w odbiornik pomiarowy GPS połączony z komputerem, którego zadaniem jest wyznaczenie rzeczywistych odległości po między anteną stacji i satelitami (na podstawie przesyłanych efemeryd). W dalszej kolejności stacja referencyjna wykonuje pomiary pseudoodległości, wyznacza poprawki PRC i transmi tuje je do użytkownika z wykorzystaniem anteny nadawczej (stacjonarnej). Odbiornik użył kownika odbiera poprawki i koryguje w ten sposób zmierzone pseudoodległości wyznaczają równolegle współrzędne pozycji.

Liczba radiolatarń transmitujących korekty PRC z roku na rok ulega zwiększeniu (ry. 9.4). W ciągu trzech lat została ona praktycznie podwojona. Zasadniczo, stacje te zabezpin czają przybrzeżną żeglugę morską, jednakże wykorzystywane są również na wodach śródlądowych oraz w nawigacji lądowej.

operacyjne ■■ test —±—planowane —x—razem

225