&s3|
msm$.
Ze względu na ograniczenie miejsca nie byłoby sensowne powtarzanie tu jeszcze raz literatury podanej w przypisach. Wobec tego Czytelnik, chcący studiować głębiej dany szczegółowy problem doktryny religijnej, zechce zacząć od podanej w przypisach bibliografii. Jest ona bowiem pomyślana tak, aby mogła stanowić punkt wyjścia do dalszych, samodzielnych już badań; podaje więc pozycje dla danego zagadnienia ..klasyczne”, bądź też takie, które wytyczają perspektywy, kierunki i bodźce do dalszych badań. Dalszą bibliografię Gęśli nasza okazałaby się zbyt szczupła) może Czytelnik czerpać bądź z literatury zamieszczonej w pozycjach wyjściowych podanych w przypisach, bądź też z encyklopedii religioznawczych, podających zawsze pod danym hasłem główne pozycje.
Tutaj natomiast polecimy Czytelnikowi nieco inny zestaw bibliograficzny, mianowicie ułożony nie według konkretnych problemów szczegółowych doktryny religijnej, lecz według poszczególnych religii. Umożliwi to bowiem chcącemu kontynuować badania nad historią religii zarówno zlokalizowania konkretnego problemu w kontekście całokształtu danej religii, jak i porównywanie odpowiednich wątków w rozmaitych religiach. Nie podamy tu jednak polskiej bibliografii do historii religii, gdyż — po pierwsze — jest ona zbyt spora, a przy tym stosunkowo łatwo dostępna (np. poprzez katalogi rzeczowe w bibliotekach) oraz — po drugie — iw zasadzie jest już ona podana we Wstępie do religioznawstwa (Warszawa 1962, wyd. 3, s. 246—278), do którego Czytelnik zainteresowany religioznawstwem .winien i tak zajrzeć. Polecamy również pracę zbiorową pt. Zarys dziejów religii (Warszawa 1964, „Iskry”) (tamże wyjściowa bibliografia obca i polska do historii religii poszczególnych krajów czy kultur) oraz Moły
31