4. Samotnego mężczyzny lub kobiety w wieku 18--20 lat
5. Dziewcząt i chłopców w wieku 16-17 lat
6. Zamężnych kobiet pracujących, pobierających zasiłek
7. Emerytura dla pary małżeńskiej
8. Dla samotnego mężczyzny lub kobiety, mężczyzny posiadającego pracującą żonę, kobiety opłacającej składkę posiadającej męża w wieku produkcyjnym
9. Dodatek za pracę po osiągnięciu wieku emerytalne--go dla pary małżeńskiej za każdy dodatkowy
rok pracy
10. Dla samotnego emeryta
11. Zasiłek macierzyński dla kobiet zatrudnionych
12. Zasiłek wdowi płatny 13 tygodni
i 3. Ren ta rodzinna
14. Zasiłek na osoby zależne w wieku powyżej 15 lat (16 - w. przypadku pobierania nauki) wypłacany ubezpieczonym pobierającym jeden z zasiłków ubezpieczeniowych
16. Zasiłek na dzieci przysługujący na każde dziecko, gdy rodzice pobierają zasiłek i poczynając od drugiego, gdy pracują
16. Zasiłek z tytułu choroby zawodowej lub wypadku przy pracy przy całkowitej niezdolności do pracy
17. Przy częściowej niezdolności do pracy
18. Zasiłek związany z zawarciem małżeństwa
19. Zasiłek porodowy
20. Zasiłek pogrzebowy dla osoby dorosłej
— zasiłek pogrzebowy dla osoby w wieku 10—20 lat
— zasiłek pogrzebowy dla osoby w wieku 3—9 lat
— zasiłek pogrzebowy dla osoby do 3 lat
- 20 szylingów tygodniowo
- 15 szylingów tygodniowo
- 16 szylingów tygodniowo
- 40 szylingów podstawa
- 24 szylingi podstawa
- 2 szylingi tygodniowo 1 szyling tygodniowo
36 szylingów tygodniowo
- 36 szylingów tygodniowo
- 24 szylingi tygodniowo
16 szylingów tygodniowo
8 szylingów tygodniowo
- 2/3 uprzednich dochodów, .nie więcej niż 3 funty i nie mniej niż wynosiłaby renta inwalidzka lub zasiłek r.a osobę utrzymywaną
- renta proporcjonalna do stopnia utraty zdoluośd do zarobkowania
- płatny kobiecie do 10 funtów, zależnie od ilości wpłaconych składek
- 4 funty
- 20 funtów
- i$ funtów
funtów
funtów15
Drugi problem, wymagający zdaniem Beveridgeła, rozstrzygnięcia już na poziomie ogólnego planu, to wysokość składek ubezpieczeniowych.
Zaproponowano, by* wszystkie wpłaty ze składek były kierowane '-do ogólnego funduszu ubezpieczeń społecznych. Składki miałyby wysokość jednako-v/ą dla wszystkich ubezpieczonych w danej klasie z wyjątkiem niższych składek dla kobiet i osób ubezpieczonych w wieku do 21 lat, co wiązało się z przewidywanymi dla nich niższymi zasiłkami. W poszczególnych klasach składki kształtowałyby się następująco:
— W klasie I - łączna składka wynosiłaby 7,5 szylinga tygodniowo, przy czym pracownikowi potrącana byłaby z płacy kwota 4,25 szylinga; resztę składki pokrywałby pracodawca;
— W klasie II — każda osoba, o ile nie zostałaby zwolniona z obowiązku ubezpieczenia, wpłacałyby składkę w wysokości 4,25 szylinga tygodniowo;
— Klasa III jest wewnętrznie zróżnicowana, ze względu na opcję kobiet, co do metody ubezpieczenia. I tak kobiety zamężne pozostające na utrzymaniu męża lub te, które wybrały nieopłacanie składek byłyby objęte ubezpieczeniem męża (w związku z tym przysługiwałby im ograniczony zakres świadczeń ubezpieczeniowych). Pozostałe kobiety pracujące opłacałyby składkę według zasady obowiązującej w I lub II klasie zależnie od rodzaju zatrudnienia, lecz w wymiarze niższym od mężczyzn,
— Osoby zaliczające się do klasy IV wpłacałyby składki w wysokości podstawov/ej 3,75 szylinga tygodniowo,
— Osoby w wieku przedprodukcyjnym oczywiście nie opłacałyby składek, natomiast te, które po osiągnięciu wieku poprodukcyjnego zdecydowałyby się na kontynuowanie zatrudnienia i opłacania składek, czyniłyby to zgodnie z zasadą właściwą dla danej ldasy ubezpieczeniowej.
Pomoc społeczna
Ubezpieczenia społeczne miały objąć wszystkich ubezpieczonych. W związku z tym pomocy społecznej nadano rolę marginalną. Zgodnie z założeniami autorów pomoc społeczna miała z czasem przestać pełnić funkcję uzupełnienia dochodów. W Raporcie nie mówi się właściwie o innych sferach działania pomocy społecznej, pracy środowiskowej etc., pozostawiając tę dziedzinę na uboczu, co wiązało się z głównym celem Planu, jakim było utrzymanie dochodu.
Doraźnie jednak uznano, że przynajmniej przez pewien czas pomoc społeczna będzie potrzebna, zwłaszcza w trzech typach sytuacji szczególnych. Po pierwsze, w związku z rozłożeniem w czasie wprowadzania systemu emerytalne-go, trzeba było liczyć się z sytuacją, że w okresie przejściowym konieczne będzie uzupełnienie emerytur osobom nie posiadającym własnych środków.
67