45895 Prawo i p k s V Konarska Wrzosek (114)

su karnego wykonawczego. W Rozdziale 24 Działu II kodeksu karnego skarbowego (art. 189-191 k.k.s.) odmiennie uregulowano kwestie dotyczące egzekucji równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów, ograniczeń w zakresie orzekania w przedmiocie obowiązku uiszczenia należności publicznoprawnej w okresie próby oraz uznania środków karnych za wykonane przed upływem okresu, na który je orzeczono.

ściągnięcie

równowartości

pieniężnej

Stosownie do art. 189 k.k.s., do wykonania orzeczenia w części dotyczącej środka karnego ściągnięcia równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów lub środka karnego ściągnięcia równowartości pieniężnej przepadku korzyści majątkowej stosuje się odpowiednio art. 179 § 1 k.k.s. oraz art. 27,44, 49-51 i art. 187-195a k.k.w. W rezultacie powyższego rozwiązania:

1)    organem postępowania wykonawczego w zakresie wykonania orzeczenia w części obejmującej rozstrzygnięcie o ściągnięciu równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów lub ściągnięciu równowartości pieniężnej przepadku korzyści majątkowej, jest również urząd celny (art. 179 § 1 k.k.s.);

2)    skazanego, wobec którego orzeczono środek karny ściągnięcia równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów lub ściągnięcia równowartości pieniężnej przepadku korzyści majątkowej, wzywa się do dobrowolnego uiszczenia kwot podlegających ściągnięciu w terminie 30 dni. W razie bezskutecznego upływu tego terminu ściągnięcie tych kwot w drodze egzekucji jest obligatoryjne (art. 44 k.k.w.), a prowadzi ją na rzecz Skarbu Państwa urząd skarbowy, stosując przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (art. 27 k.k.w.);

3)    wykonanie środka karnego ściągnięcia rówmowartości pieniężnej przepadku przedmiotów lub ściągnięcia równowartości pieniężnej przepadku korzyści majątkowej można odroczyć albo rozłożyć uiszczenie określonych kw^rot na raty na okres nieprzekraczający roku, a w wypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie na okres nie dłuższy niż trzy lata. Wskazane okresy rozpoczynają bieg z clrwilą wydania pierwszego postanowienia w przedmiocie rozłożenia określonych kwot na raty. Jeżeli jednak ujawmiły się now'e lub poprzednio nieznane okoliczności, istotne dla rozstrzygnięcia, sąd odwołuje odroczenie wykonania omawianych środków karnych lub rozłożenie ich na raty. Przyczynę odwołania rozłożenia na raty stanowi rówmież uchybienie przez skazanego terminowi płatności choćby jednej raty, chyba że wykaże on, iż nastąpiło to z przyczyn od niego niezależnych. Jeżeli skazany, z przyczyn od niego niezależnych, nie może uiścić równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów lub przepadku korzyści majątkowej, a wykonanie tych środków^ na innej drodze okazało się niemożliwie lub niecelowe, sąd może w' szczególnie uzasadnionych wypadkach umorzyć ściągnięcie tych środków' karnych w' całości lub w części (art. 50 § 1 in principio k.k.w'.). W sytuacji, gdy z okoliczności sprawy wynika, że egzekucja byłaby nieskuteczna, nie zarządza się jej przeprowadzenia (art. 49-50 k.k.w'.);

447