także spełnienie przesłanki formalnej w postaci uzgodnienia z oskarżonym kary lub środka karnego za zarzucane mu przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe. Zgoda oskarżonego na wymierzenie mu określonej kary lub środka karnego powinna zostać wyrażona w sposób wyraźny na piśmie lub złożona ustnie do protokołu. Oskarżony może cofnąć zgodę, odstępując tym samym od dokonanego uzgodnienia co do wymiaru kary lub środka karnego.
Jeżeli wniosek o wydanie wyroku skazującego bez przeprowadzenia rozprawy obejmuje wydanie orzeczenia przepadku przedmiotów7, wniosku nie będzie można uwzględnić, jeżeli interwenient złoży sprzeciw (art. 156 § 4 k.k.s.). Sprzeciw interwenienta powinien być wyraźny, choć nie musi zawderać uzasadnienia. Sprzeciw powinien zostać złożony na piśmie albo ustnie do protokołu. Interwenient może sprzeciw cofnąć.
Jeżeli w7 zwdązku z przestępstwem skarbowym lub wykroczeniem skarbowym nastąpiło uszczuplenie należności publicznoprawnej, a nie została ona w całości uiszczona, sąd uzależnia uwzględnienie w7niosku od uiszczenia te*: wymagalnej należności w7 całości w wyznaczonym terminie (art. 156 § 3 k.k.s.). Wymagalna należność musi zostać uiszczona w7 całości. Jeżeli oskarżony nie dochował wyznaczonego przez sąd terminu lub nie uiścił całej wymagane* należności, stanowi to przeszkodę do uwzględnienia wniosku.
zakres
przedmiotowy
Wniosek o skazanie bez rozprawy może dotyczyć:
1) w sprawie o przestępstwo skarbowe:
a) wymierzenia oskarżonemu kary z zastosowaniem nadzwyczajnego je: złagodzenia,
b) orzeczenia środka karnego (art. 156 § 2 pkt 1 w7 zwr. z art. 22 § 2 pkt 2-6 k.k.s.) w7 postaci:
- przepadku przedmiotów,
- ściągnięcia równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów7,
- przepadku korzyści majątkowej,
- ściągnięcia równowartości pieniężnej przepadku korzyści majątkowej,
- zakazu prowadzenia określonej działalności gospodarczej, wykonywania określonego zawodu lub zajmowania określonego stanowiska,
- podania wyroku do publicznej wiadomości.
c) odstąpienia od wymierzenia kary,
d) w7arunkow7ego zawieszenia wykonania kary;
2) w7 sprawie o wykroczenie skarbowe:
a) wymierzenia oskarżonemu kary grzywny nieprzekraczającej dziesięciokrotności minimalnego wynagrodzenia,
b) orzeczenia środka karnego (art. 156 § 2 pkt 2 w zw. z art. 47 § 2 pkt 2 lub 3 k.k.s.) w postaci przepadku przedmiotów lub ściągnięcia równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów,
c) orzeczenia środków7 karnych z odstąpieniem od wymierzenia kary grzywny albo skazania z odstąpieniem od wymierzenia w7skazanv<± środków7 karnych.
390