46926 skanowanie0028

9.2. Tworzenie hydroksokompleksów

dczynnlki    Szkło

uztwory wodne: siarczanu(VI) miedzi(II), Probówki, statyw na probówki. urczanu(VI) cynku, siarczanu(VI) iromu(III), siarczanu(VI) glinu, roztwo-r wodorotlenku sodu o stężeniach mol/dm³ i 6 mol/dm³.

/konanie

) czterech ponumerowanych probówek wlać po ok. 2 cm³ roztworów podanych soli. Doi ż»lfj dodać ok. 1 cm³ roztworu wodorotlenku sodu o stężeniu 2 mol/dm³. Obserwować liany w probówkach. Następnie do każdej probówki dodać po ok. 2 cm³ roztworu wodoJ ; lenku sodu o stężeniu 6 mol/dm³ i obserwować zmiany. Zapisać wszystkie obserwacje. J

rodkl ostrożności    Postępowanie z odpadami

oztwory NaOH (zwłaszcza o stężę-    Zawartość probówek wylać do pojendH

lu 6 mol/dm³) mają działanie żrące,    nika na odpady soli metali ciężkich, j

sczcgólnie niebezpieczne są dla oczu

pracować bezwzględnie w okularach

chronnych. Sole chromu(III), cynku

mledzi(II) są niebezpieczne dla śro-

owiska naturalnego - nie wylewać do

lewu.

tania dodatkowe

luka cecha metali decydujeo ich zdolności do tworzenia hydroksokompleksów?

(Izy reakcje zachodziłyby w ten sam sposób, gdyby zamiast siarczanów(VI) użytól chlorków?

9.3. Tworzenie chlorokompleksów

ldczvnniki    Szkło

•oztwory wodne chlorku miedzi(II)    Probówki, statyw na probówki.

Chlorku kobaltu(II), stężony kwas solny.

ykonanie

dwóch probówek wlać po ok. 2 cm³ roztworów podanych soli. Do obu dodać po ok. :m* stężonego kwasu solnego. Obserwować zmiany barwy w probówkach. Uzasadnić •Ncrwacje równaniami reakcji.

wyłącznie pod digestorium, nie wdychać par! Sole kobaltu(II) są toksyczne. Sole miedzi(II) i kobaltu(II) są niebezpieczne dla środowiska naturalnego - nie wylewać do zlewu.

Środki ostrożności

Stężony kwas solny ma działanie żrące, a opary HC1 są silnie duszące. Pracować

Postępowanie z odpadami

Zawartość probówek wylać do pojemnika na odpady soli metali ciężkich.

Pytania dodatkowe

1.    Co to jest liczba koordynacyjna?

2.    Czy chlorofil jest kompleksem z ligandem chlorkowym? Wyjaśnij na podstawie znajomości budowy cząsteczki chlorofilu.

4.9.4. Tworzenie aminakompleksów

Szkło

Odczynniki

Roztwory wodne soli: siarczanu(VI) mie- Probówki, statyw na probówki.

dzi(II), siarczanu(VI) cynku, siarcza-

nu(VI) niklu(II), siarczanu(VI)

kobaltu(II), siarczanu(VI) glinu,

roztwory amoniaku - o stężeniu

l mol/dm³ i stężony (25%).

Wykonanie

Do pięciu ponumerowanych probówek wlać po ok. 2 cm³ roztworów podanych soli. Następnie do każdej dodać po ok. 1 cm³ rozcieńczonego roztworu amoniaku. Obserwować zmiany zachodzące w probówkach. Potem do każdej probówki dodać po ok. 3 cm³ stężonego roztworu amoniaku, obserwować zmiany. Zapisać wszystkie obserwacje. Wyjaśnić Je, pisząc równania reakcji.

środki ostrożności    Postępowanie z odpadami

Stężony roztwór amoniaku ma inten-    Zawartość probówek wylać do pojem-

sywny zapach, a pary NH₃ są duszące nika na odpady soli metali ciężkich.

- nie wdychać, pracować pod digestorium. Sole niklu(II) i kobaltu(II) są toksyczne. Sole miedzi(II), cynku, ni-klu(II) i kobaltu(II) są niebezpieczne dla środowiska naturalnego - nie wylewać do zlewu.