Siarczan(VI) letraaminamiedzi(II) dobrze rozpuszcza się w wodzie. Roztwory wodne tej soli mają zabarwienie intensywnie niebieskie pochodzące od jonów [Cu(NH3)4]2+, które tworzą się w wyniku dyso-cjacji tej soli zgodnie z równaniem:
[Cu(NH3)4]S04 [Cu(NH3)4]2+ +SOJ-.
Siarczan(VI) tetraaminamiedzi(TI) otrzymuje się przez działanie na roztwór siarczanu (VI) miedzi(II) amoniakiem. Reakcję tę można zapisać równaniem jonowym (patrz s. 137):
[Cu(H20)4]2+ +4NH3 [Cu(NH3)4]2+ + 4H20
lub równaniem cząsteczkowym:
CuS04 + 4NH3 [Cu(NH3)4]S04.
Podczas otrzymywania preparatu należy zachować ostrożność, gdyż jak wszystkie sole miedzi, preparat ten jest trucizną.
Odczynniki:
5 Hydrat siarczanu(VI) micdzi(fl) CuS04-5H20 — 5 g Amoniak stężony, roztwór ok. 25% Alkohol etylowy 96%
Sprzęt:
Zlewka na 100 cm3 Krystalizator lub zlewka na 100 cm3 Cylinder miarowy na 25 cm3 Pipeta z podziałką na 10 cm3 Zestaw do sączenia pod zmniejszonym ciśnieniem
Lejek sitowy (Buchnera) z sączkiem z bibuły filtracyjnej
Zestaw do sączenia zwykłego Moździerz porcelanowy Bagietka Probówki
Wykonanie:
Pod wyciągiem sproszkować w moździerzu 5 g 5 • hydratu siarcza-nu(VI) miedzi(II), przenieść do zlewki i rozpuścić w mieszaninie 5 cm3 wody i 7,5 cm3 stężonego amoniaku. Roztwór przesączyć przez sączek z bibuły filtracyjnej do krystalizatora, a następnie ciągle mieszając roztwór, dodać kroplami 10 cm3 etanolu. Roztwór pozostawić do krystalizacji najlepiej w lodówce lub na lodzie.
Wydzielone kryształy odsączyć na lejku sitowym (Biichnera) i przemyć 10 cm3 mieszaniny 5 cm3 alkoholu etylowego i 5 cm3 stężonego amoniaku, a następnie 10 cm3 alkoholu.
Przemyte kryształy rozłożyć na bibule i wysuszyć na powietrzu w temperaturze pokojowej. Następnie zważyć i obliczyć wydajność.
Duże kryształy siarczanu(VI) tetraaminamiedzi(II) otrzymuje się dodając ostrożnie do zimnego roztworu siarczanu(VI) tetraaminamie-dzi(II) alkoholu, tak aby utworzyły się dwie warstwy, i pozostawia w lodówce do krystalizacji. Na granicy warstw alkoholowej i wodnej powstają duże, granatowe kryształy soli, które po odsączeniu i przemyciu alkoholem z amoniakiem i alkoholem suszy na powietrzu jak podano wyżej.
Niewielką ilość preparatu umieścić w probówce i trzymając u jej wylotu zwilżony wodą papierek wskaźnikowy (czerwony lakmusowy lub uniwersalny) ogrzewać ją w płomieniu palnika obserwując zmianę zabarwienia papierka.
Opisać przebieg doświadczenia i podać równanie zachodzącej reakcji.
Związek ten jest przykładem soli kompleksowej, w której metal jest kompleksowany przez ligandy o ładunku ujemnym. W tym przypadku jony szczawianowe C20|~ kompleksują jon Cr3 + , w wyniku czego powstaje kompleksowy anion [Cr(C204)3]3-.
Reakcję kompleksowania jonu Cr3+ anionami szczawianowymi można przedstawić za pomocą równania:
Cr3+ +3C20|_ -> [Cr(C204)3]3“.
Jon triszczawianochromianowy(III) ma barwę intensywnie zieloną. Takie samo zabarwienie wykazują również kryształy 3 • hydratu trisz-czawianochromianu(III) potasu K3[Cr(C204)3] -3H20.
143