47129 IMG17

132

-5

Rysunek 8.42

\^y minowane przez skośnika tuzinka (wg Sierpińskiego, 1962)

Rysunek 8.43

Stadia rozwojowe skośnika tuzinka: A - gąsienica. B - poczwarka (wg Sierpińskiego. 1S62)

Rysunek 3.44

Gąsienice skośnika tuzinka porażone przez larwy pasożyta z rodzaju Copidosoma

(Chalcidoidea) (wg Koehlera. 1968a)

(mina jesienna, rys. 8.42). Na wiosnę, gdy temperatura powietrza osiągnie 5-H"C, gąsienice mogą opuście miejsce zimowania i założyć „minę wio- i senną" w trzeciej już kolejnej igle. Mogą też kontynuować żer w przeJłu-żeniu „min jesiennych". W połowic kwietnia, w okresie kwitnienia tarniny. gąsienice opuszczają igły i wgryzają się pod osłoną białego opr/ędu Jo pączków szczytowych, głównych i bocznych. Żer trwa przeciętnie do końca maja. a jedna gąsienica niszczy kilka pączków. Pizepoczwarczenie w pączku. wylot motyli po 10-15 dniach (rys. 8.43). Generacja jednoroczna Skośnik tuzinck ma liczny zastęp wrogów naturalnych rekrutujących się z pasożytniczych błonkoskrzydłych i muchówek oraz drapieżnych pająków (rys. 8.44). W wielu rejonach Polski liczebność tego owada jest minu to stale wysoka, a straty w starszych, 8-10-letnich. uprawach i młodnikach duże (rys. 8.45). Szczególnie licznie występuje w okręgach przemysłowych i w zalesicniach piasków wydmowych, a więc w skrajnych warunkach siedliskowych, gdzie zasiedla sosnę w każdym wieku. Całkowite zniszczenie pączków powoduje zamieranie najmłodszych drzewek, a przy mniejszych uszkodzeniach w starszych uprawach i młodnikach następuje deformacja drzew (miotlastość. skrzywienie strzał, rozwidlenie korony > i prawic . alków uv hrak przyrostu. Zdarza się, że w wyniku chronicznego atakowania drzew przez 4    •, >

tuzinka drzewostany 30-lctnic mają wysokość nie przekraczającą 4 m Rozmiar vzkisl test powiększany przez masowe minowanie igieł, które zamierają w części wierzchołkowe] tracą zdolność pełnej asymilacji, przedwcześnie opadają, a na skutek osłabienia drzew n. we igły są wątłe i krótkie.