49122 s07 (3)

cych silnikach na ziemi lub przy prędkość i obrotowej wirnika poniżej 108 obr/min, natomiast dolne ograniczniki na piaście ograniczają wahadłowe ruchy łopat przy prędkości obrotowej ponad 108 obr/min i umożliwiają odchylenie łopat w dół o 4°.

Przeguby odchyleń wyposażone są w hydrauliczne tłumiki drgań, których zadaniem jest przede wszystkim tłumienie oscylacji łopat w płaszczyźnie obrotu wirnika wywoływanych siłami Coriolisa. Tłumiki zapobiegają ponadto powstaniu drgań typu .,przyziemny rezonans”.

Śmigło ogonowe jest typu pchającego; przeznaczone jest do wytwarzania siły. której moment względem wału wirnika równoważy moment reakcyjny śmigłowca. Służy ono również do kierunkowego sterowania śmigłowcem. W czasie lotu śmigło ogonowe wytwarza silę skierowaną w lewo (jeśli patrzeń na śmigłowiec od tyłu). Zmiana skoku śmigła ogonowego następuje za pomocą pedałów sterowania nożnego poprzez układ cięgieł i zmienia jego ciąg. Wywołany tym moment powoduje obrót śmigłowca w lewo lub w prawo, w zależności od tego, który moment jest większy — moment reakcyjny wirnika czy moment ciągu śmigła.

Śmigło ogonowe składa się z piasty i trzech łopat. Łopata ma konstrukcję całkowicie metalową, której głównym elementem jest dźwigar wykonany z od-kuwki aluminiowej. Część spływową łopaty tworzy pojedyncza sekcja z wypełniaczem ulowym, przyklejona do tylnej ścianki dźwigara. Zewnętrzna powierzchnia takiego elementu oklejona jest dwoma warstwami tkaniny szklanej o grubości 0,3 mm. Na krawędzi natarcia łopaty naklejony jest element grzejny elektrycznej instalacji przeciwoblodzeniowej. Średnica śmigła wynosi 3,9 m, masa — 13,70 kg, a masa piasty — 76,5 kg.

Układ sterowania śmigłowca zapewnia mu manewrowość i służy do wywierania wpływu na stan równowagi podczas lotu. Sterowanie śmigłowcem odbywa się poprzez zmianę wielkości i kierunku ciągu wirnika nośnego oraz zmianę wielkości ciągu Śmigla ogonowego. Podłużne i poprzeczne sterowanie uzyskuje się przez wychylenie drążka sterowego, ,, przenoszone na tarczę sterującą. Wywołuje to zmianę kierunku działania ciągu wirnika nośnego i wielkości bocznych składowych wektora ciągu.

Sterowanie kierunkowe uzyskuje się przez wychylenie pedałów sterowania nożnego, co zmienia skok śmigła ogonowego i jego ciąg. Zmiana ciągu powoduje obrót śmigłowca w kierunku wychylenia pedału. Zmniejszenie lub zwiększenie ciągu wirnika nośnego wykonuje się za pomocą dźwigni skoku ogólnego i mocy. Operując tą dźwignią pilot wywołuje pionowe przemieszczenia śmigłowca, opadanie lub wznoszenie. Stałość obrotów wirnika jest przy tym zapewniana automatycznie. Oprócz dźwigni skoku Ogólnego i mocy w kabinie pilotów znajdują się również dźwignic niezależnego sterowania silnikami. Umożliwiają one przeprowadzam c prób silników na śmigłowcu bez potrzeby zmiany ogólnego skoku wirnika nośnego i lot przy jednym pracującym silniku. W układzie sterowania podłużnego i poprzecznego oraz sterowania skokiem ogólnym wirnika nośnego zabudowane są wzmacniacze hydrauliczne. Zadaniem ich jest zmniejszenie wysiłku pilota przy sterowaniu. Tarcza sterująca przeznaczona jest do zmiany wielkości i kierunku ciągu wytwarzanego

na wirniku nośnym. Zmianę wartości ciągu uzyskuje się poprzez jednoczesne zwiększenie lub zmniejszenie kątów ustawiania łopat wirnika o tę samą wielkość, to znaczy przez zmianę skoku ogólnego wirnika. Kąt ustawienia łopat w śmigłowcu Mi-8 może zmieniać się od 1° do 14’30'.

W kabinie pilotów znajdują się dw3 drążki sterowe, rozmieszczone symetrycznie względem podłużnej osi śmigłowca. W górnej części każdego drążka zamontowany jest uchwyt, na którym znajdują się przyciski telefonu pokładowego, radiostacji korespondencyjnej. pilota automatycznego oraz elektromagnetycznych hamulców mechanizmów sprężynowych, odciążających układ sterowania. Na lewym drążku umieszczona jest także dźwignia hamowania kół podwozia.

Zespół napędowy służy do wytwarzania mocy niezbędnej do lotu śmigłowca; napędza wirnik nośny oraz śmigło ogonowe, jak również agregaty silników i śmigłowca. Składa się on z dwóch silników turbi-

Śmiglowicc Mi-8 w wersji pasażerskiej z okrągłymi oknami (fot. APN)

nowych wałowych TB2-117A, o mocy 1103 kW każdy, konstrukcji S.P. Izotowa, zamontowanych na górnej części centralnego zespołu kadłuba przed główną przekładnią, symetrycznie względem podłużnej osi śmigłowca, z pochyleniem do przodu pod kątem 4°30\ W razie potrzeby iot może być kontynuowany na jednym silniku. Silnik TB2-H7A składa się z 10-stopniowej sprężarki osiowej, pierścieniowej komory spalania, dwustopniowej turbiny osiowej sprężarki, dwustopniowej turbiny napędowej, skrzynki napędów agregatów, układu regulacji i instalacji przeciwoblodzeniowej. Kierownice wlotowe oraz trzech pierwszych stopni sprężarki są regulowane w zakresie od 0 do —30°. Sprężarka wyposażona jest w dwa zawory upustowe. Zasila ona w sprężone

7