Obraz 7 (9)

99

Dla większości silników pracujących bez ogranicznika lub regulatora prędkości obrotowej iw < n<iop. Z tego względu charakterystykę prędkościową określa się co najwy żej do prędkości obrotowej n_(lop.

Krzywą momentu obrotowego i krzywą mocy użytecznej otrzymuje się z pomiaru na hamulcu (sposób pomiaru tych wielkości zależy od typu hamulca).

Krzywa momentu obrotowego w innej skali przedstawia krzywą średniego ciśnienia użytecznego, co wynika z zależności:

_N M.iM,    (4.1)

9554    60-t

gdzie:    N_s

P,

v„

M>

-    moc użyteczna, kW,

-    średnie ciśnienie użyteczne, MPa,

-    współczynnik uwzględniający liczbę suwów na jeden obieg silnika, dla dwusuwu x = 1, dla czterosuwu x = 2,

-    objętość skokowa silnika, dm³,

-    moment obrotowy, N-m.

Stąd:

Pe

(4.2)

gdzie:    C = 0,01256 - dla silników czterosuwowych.

C - 0,00628 - dla silników dwusuwowych.

Z zależności (4.2) wynika, żc dla określonego silnika można napisać:

p_c =const- M₀,    (4.3)

dlatego na wykresie charakterystyki często są nanoszone obok siebie dwie skale ~ p, i M„. a przebieg zmienności tych wielkości ilustruje jedna krzywa.

Maksimum krzywej momentu obrotowego odpowiada prędkości obrotowej, dla której prosta wychodząca z początku układu współrzędnych jest styczna do krzywej mocy, ponieważ:

tgvp = —,    (4.4)

n

gdzie:    - kąt nachylenia prostej wychodzącej z początku układu współrzędnych

i stycznej do krzywej N_tf.

Z zależności 4.4. wynika też, że:

tgy =

M„

716,2

(4.5)