49612 Obraz (1729)

Zamiast wyznaczać minimalny wymagany przekrój przewodu, można obliczyć dopuszczalny czas trwania zwarcia: dla S = 2.5 mm²:    T_kmax =(~k)² ₌(||.115)² =0,013 s« 0,1 s

dla S = 10 mm²:    T_kmax =(pk)² =(^-115)² =0,21 s>0,1 s

Przykład 4.6.

Należy sprawdzić, czy stycznik, którego jednosekundowy znamionowy prąd krótkotrwały wytrzymywany l_lh=2kA może zostać zainstalowany w obwodach o następujących parametrach prądu zwarciowego:

a)    l_lh=2kA; T_k=0,5s,

b)    l_th=1,5kA;T_k=0,5s,

c)    l_th=1 kA; T_k=1,5s,

d)    l_th=1,5kA; T_k=1s,

e)    l_th=2kA; T_k=1,5s,

f)    l,_h=1,8kA; T_k=1,5s,

g)    l_|h=2,5kA; T_k=0,8s,

h)    l,_h=2,5kA; T_k=1,5s.

Ad. a) T_k=0,5s<T_n=1 s oraz l_th=l_th1=2kA

Zgodnie z warunkiem (4.11.) stycznik może zostać zastosowany w obwodzie.

Ad. b) T_k=0,5s<T_n = 1 s oraz l,_h = 1,5kA<l_lh1=2kA

Zgodnie z warunkiem (4.11.) stycznik może zostać zastosowany w obwodzie.

Ad. c) T_k=1,5s>T_n=1 s, zatem:

l.=WkA<l„. £Ł=2.^I = t63kA

Zgodnie z warunkiem (4.12.) stycznik może zostać zastosowany w obwodzie.

Ad. d) T_k=T_n=1 s, oraz l_th=1,5kA<l_th1=2kA

Zgodnie z warunkiem (4.11.) stycznik może zostać zastosowany w obwodzie.

Ad. e) T_k = l,5s>T_n=1 s, ale l_lh=2,5kA>l_|h1=2kA, zatem:

Zgodnie z warunkiem (4.12.) stycznik nie może zostać zastosowany w obwodzie.

Ad. f) T_k=l,5s>T_n=1 s, ale l_(h=1,8kA<l_t)l1=2kA, zatem:

l.=t«kA>l_M. S-2.^.tMkA

Zgodnie z warunkiem (4.12.) stycznik nie może zostać zastosowany w obwodzie.

Ad. g) T_k=0,8s<T _n=1 s, ale l_th=2,5kA>l_lh1=2kA, zatem zgodnie z warunkiem (4.11.) stycznik nie może zostać zastosowany w obwodzie.

Ad. h) T_k=1,5s>T_n = 1 s, zatem:

l,=2.5KA>l,₁₁. 11 = 2^    1.64 kA

Zgodnie z warunkiem (4.12.) stycznik nie może zostać zastosowany w <>l>wod/iu

5. SPRAWDZENIE DOBRANYCH KABLI LUB PRZEWODÓW NA WARUNEK SPADKU NAPIĘCIA

Przewody spełniające dotychczasowe warunki należy sprawdzić na warunek spadku napięcia, którego wartość wyrażoną w [%], w zależności od rodzaju obwodu, należy obliczyć ze wzorów:

•    dla obwodów jednofazowych:

AU_% =    • l_B ■ (R • cos<p + X ■ sin<p)    ^{1 1}

•    dla obwodów trójfazowych:

AU_% = ■^_u¹⁰° l_lt (R • cos<p + X • sin<p)    <⁵-²)

gdzie:

l₍₃ - obliczeniowy prąd obciążenia przewodu lub kabla, w [A], U_nf - znamionowe napięcie fazowe, w [V],

U_n - znamionowe napięcie międzyfazowe, w [V], coscp - współczynnik mocy, w [-],

R rezystancja przewodu, w [fi], y konduktywność przewodu, w [m/(Qmm²)],

S przekrój przewodu, w [mm²],

simp = ^1-cos²(p

X reaktancja przewodu, w [£ż],

x' reaktancja jednostkowa przewodu, w [fi/km],

L długość linii, w [m],

Reaktancje jednostkowe (uśrednione wartości przyjmowane w obliczeniach praktycznych):

a)    dla linii kablowych nn: x’ = 0,08, w [£i/km],

b)    dla linii napowietrznych nn: x’ = 0,30, w [fi/km],

c) dla instalacji nn:

•    przewody ułożone w rurze stalowej: x’=0,15, w [£2/km],

•    przewody ułożone bez rury: x’=0,10, w [Q/km].

W przypadku, gdy S_Cu<50mm² lub S_A|<70mm², dopuszcza się korzystanie ze wzorów uproszczonych:

• dla obwodów jednofazowych:

AlL

2 P•L 100

Y-S-U²

(5.3.)

W przypadku zasilania przelotowego kilku odbiorników, jak przedstawiono na rysunku 5.1., wygodniej jest prown dzić obliczenia metodą momentów.

AlL =

P L 100

Y • S • U²

(5.4.)

1

dla obwodów trójfazowych: