i urządzeń rolniczych, obsługa rolnictwa, wykonawstwo robót gómiczo-dołowych, transport kolejowy. Są to z reguły branże związane bądź to z usługami transportowymi, przeżywającymi kryzys w wyniku recesji początku lat dziewięćdziesiątych, bądź z działalnością na rzecz rolnictwa i leśnictwa.
Dynamika zmian na liście branżowej wskazuje ponadto na coraz silniej rysujący się kierunek przeobrażeń strukturalnych polskiej gospodarki, dokonujących się obecnie i zapewne kontynuowanych w najbliższych latach.
Do oceny polskiej przestrzeni pod względem atrakcyjności inwestycyjnej wykorzystano zestaw cech opisujących: chłonność rynku (czyli jego wielkość, zamożność społeczności itp.), infrastrukturę techniczną oraz infrastrukturę otoczenia biznesu, dostępność komunikacyjną (położenie w stosunku do dróg, linii kolejowych, przejść granicznych itp.), rynek pracy i społeczny klimat inwestycji (czyli charakterystyka siły roboczej, aktywność społeczna, stabilizacja polityczna), skuteczność transformacji gospodarczej (postęp w prywatyzacji, dotychczasowa działalność inwestorów zagranicznych), atrakcyjność turystyczną (walory przyrodnicze, dobra kultury materialnej, zagospodarowanie turystyczne).
Analiza województw pod kątem różnych parametrów (i ich zestawów) branych pod uwagę przy dokonywaniu porównań wskazała słabe i mocne strony regionów, mogące przesądzać o przyszłych decyzjach inwestycyjnych. Dokonując łącznej oceny atrakcyjności inwestycyjnej poszczególnych regionów, skonstruowano wskaźnik syntetyczny. Województwa zostały podzielone na pięć klas atrakcyjność: A, B, C, D, E.
Wyniki badań atrakcyjności inwestycyjnej potwierdzają wyraźne zróżnicowanie i podział Polski na obszary względnie dobrze rozwinięte gospodarczo i obszary rozwinięte stosunkowo słabo (patrz rys. 33). Dysproporcje w rozwoju poszczególnych regionów występują we wszystkich analizowanych cząstkowych i ogólnym klimacie inwestycyjnym.
Rys. 33. Atrakcyjność inwestycyjna województw w 1998 r.
Źródło: Opracowanie własne na podstawie danych Instytutu Badań nad Gospodarką Rynkową
Na pierwszych pozycjach syntetycznej listy atrakcyjności regionalnej (wysoka atrakcyjność) znalazły się województwa najlepiej rozwinięte pod względem społeczno-ekonomicznym. Czołówkę najatrakcyjniejszych województw tworzą województwa2 aglomeracyjne, do których zaliczono: warszawskie,
U1
W opisie atrakcyjności inwestycyjnej regionów wykorzystano wyniki badań Instytutu Badań nad Gospodarką Rynkową oraz pracę Z. Dworzcckiego i in. [1994], Prezentowane wyniki przestawiono w układzie administracyjnym obowiązującym do końca 1998 r,, nałożonym nu aktualny podział według 16 województw.
Opis dotyczy województw funkcjonujących w podziale administracyjnym obowiązującym do dnia 31 XII 1998 r.