Tytułem wstępu do ro/,wużttli utul zapowiedzianym trmutrm przytaczam trzy cytaty charakteryzujące widzenie różnie międ/y kobietą I Mężczyzną w percepcji I obrazowaniu rzeczywistości,
„Jest tu jakaś metoda prostująca linie i pogłębiającn perspektywę obrazu, jakaś surowość myśli | karność wyobraźni, które zapewne mogą być udziałem tylko prawych wychowiulców nauki - nic przypuszczam bowiem, aby miały być wyłącznąwluściwościąumyslów męskich. (k)do mnie, sp<r.ńb pisania taki, metodyczny, surowy, ścisły, a przecież oni ciepła, ani ożywienia me pozbuwio ny, byl wiekuistym przedmiotem moich pożądań. Trzy razy próbowałam dosięgnąć go (O kobietach, Patriotyzmie i O Żydach) i trzy razy stworzyłam -obrazy dziurawe, z porwanymi liniumi i pełne kwiatów. O! te kwiaty! Dziwna totzccz, juk uparcie czcpiająsię one pióra- kobiety może, najpewniej samouka! W zamyśle, postanowieniu, obmyśleniu rzecz ma być poważ,na surowa mniej więcej przynajmniej naukowa (I); w wykonaniu staje się girlandką ku przystrojeniu dziecinnej główki. Czy wic Pan, żc ja tę różnicą pomiędzy umysłem męskim i kobiecym, albo lepiej zapewne: umiejącym i nic umiejącym myśleć, zauważyłam nieraz w rozmowach moich z Panem. Szczycę się tym, że pojęcia o rzeczach tego świata mamy jednostajne, lecz gdy wyrazić je przyjdzie, ja zużyć na to muszę stu wyrazów, Pan głębiej i trafniej je określi w dziesięciu albo, jak to parę razy spostrzegłam, po prostu w trzech”.
„Literatura kobieca... To sprawa przede wszystkim odmiennego widzenia świata, wynikającego z jakościowo różnych doświadczeń. Jest rzeczą oczywistą, żc kobieta przeżywa świat inaczej niż mężczyzna. Bogactwo tych dwu rodzajów przeżywania składa się jednak dopiero na pełne oblicze