48273 str100 101 (3)

39. Podgrzybek złotawy (Xero-comus chrystenteron). Jest to gatunek pospolity, popularnie nazywany grzybem zajęczym lub czerwona nogą. Występuje latem i jesienią w lasach iglastych, przy drogach i na lękach leśnych. Wymaga miejsc dobrze nasłonecznionych. Kapelusz jest barwy żółtozielonej, trzon w górnej części zaczerwieniony. Cechę charakterystyczna jest pękanie skórki na kapeluszu u starszych osobników. Wnętrza pęknięć zabarwione są na czerwono. Średnie walory smakowe i odżywcze nie czynię go zbyt popularnym gatunkiem.

40. Kotlarz babka (Leccinum scabrum). Grzyb rozpowszechniony szczególnie latem i wczesną jesienią. Nazywany niekiedy bywa kozakiem albo podgrzybkiem. Występuje w lasach zarówno liściastych, jak i iglastych pod brzozami. Owocniki składają się z grubego kapelusza na górnej powierzchni brązowego, a od dołu szarobialego oraz z białego trzonu pokrytego ciemniejszymi punktami. Gatunek bardzo' smaczny i pożywny.

GRZYBY TRUJĄCE ORAZ NIE NADAJĄCE SIĘ DO SPOŻYCIA

41. Muchomór czerwony (Ama-nita muscaria) Należy do grupy grzybów niejadalnych. Owocuje latem i jesienią w znacznych ilościach, prawie w każdym drzewostanie. Specyficzny wygląd pozwala na łatwe odróżnienie od innych gatunków. Szeroki, czerwony kapelusz jest jakby nakra-piany białymi strzępkami. Trzon biały z pierścieniem jest kulisty u podstawy. Grzyb niejadalny z powodu silnych właściwości trujących.

/HV filii

42. Muchomór plamisty (Ama-nita pantherina). Gatunek pospolity w okresie od lipca do października. Rośnie prawie w każdym drzewostanie, szczególnie na terenach piaszczystych, suchych, dobrze nasłonecznionych. Kapelusz nakrapiany, barwy zmiennej — od oliwkowej do brązowej, osadzony jest na białym trzonku z pierścieniem. Grzyb niejadany, silnie trujący.

101