48294 skanuj0089 (34)

ciętnie przyjmuje się, że warunki te wymagają nagrzewania przedmiotu (oprawy) do temperatury wyższej ok. 25%. Stąd

(4.14)

Jeżeli konieczne jest utrzymanie możliwie niskiej temperatury nagrzewania, wówczas:

—    wartość N zwiększa się tylko o wymagany luz montażowy, wynoszący ok. 0,1 h-0,15% średnicy nominalnej,

—    na podstawie aktualnych warunków montażu ustala się praktycznie niezbędny dalszy przyrost temperatury.

Przy oziębianiu czopa wzór 4.14 przyjmuje postać

a • d

(4.15)

Sposoby nagrzewania oprawy i oziębiania czopa. Oprawy nagrzewa się w piecach gazowych lub elektrycznych oraz — przy niższej temperaturze — w wannach olejowych. Maksymalna temperatura nagrzania powinna być zawsze niższa od temperatury przemian strukturalnych (np. dla stopów żelaza t < 700°C). Oziębianie czopa polega na zanurzeniu go w mieszaninie denaturatu lub acetonu z tzw. suchym lodem (ok. — 70°C) albo w skroplonym powietrzu, tlenie lub azocie (ok. — 190°C).

Do połączeń kombinowanych nie należy stosować oleju (ułatwiającego wtłaczanie), zwłaszcza w przypadku nagrzewania oprawy powyżej temperatury zapłonu oleju, ponieważ spowodowałoby to zatarcie elementów przy rozłączaniu, oraz przy oziębianiu czopa w skroplonym powietrzu, ponieważ grozi to wybuchem.

PRZYKŁAD 4.2. Obliczyć temperaturę nagrzania oprawy dla połączenia z przykładu 4.1, przyj

mując, że jest ono wykonane jako połączenie skurczowe. Przyjąć temperaturę otoczenia +20°C.

Rozwiązanie

Dla stali a = 11 • 10^-6. Z przykładu 4.1 — N_max = 202 nm = 0,202 mm oraz d = 280 mm

1,25 N_r

1,25 0,202

a-d

11•10^-6•280

+ 20 = 82 + 20 = 102°C