fs/nwcgn owjjn dla pewnej wartości tje ekstremum. następnie maleje i dla *f rAwna się ■ ni. zmienia swAj znak. zdąża do drugiego ekstremum i upada do zera przy wartości . - +W)' i -360\ Przesunięcie fazowe określa przedział tzw. nltodwróconcgo kon• ■stu Dla przedmiotów fazowych opóźniających fazę fali świetlnej (n > nm,^ < 0). t. - - W, jeśli płytka fazowa jest dodntniu i y, •* - 270°, jeśli płytka fazowa jrsit ujemna. Dla przed miot Aw przyspieszających fazę fali świetlnej (« < y > 0). sytuacja je*t od-* .‘lnu: yr 3 1-270", gdy płytka fazowa jest dodatnia i y, - +90*, skoro płytka fazowa jot ujemna 7ukladajqc, >c płytka fazowa nic jest całkowicie przezroczysta, lecz poch* lir.i.i czyść światła bezpośredniego, otrzymujemy znacznie mniejsze zakresy meodwróco-mp* kontrastu niż to wynika z rys. 8.4. Jeśli przepuszczalność ćwicrćitilowcj płytki falowej dudotmej zmienia się w zakresie osi 100";, do 0. to granica nieodwróconcgo kon-tiistii obrazu przedmiotów opóźniających fazę fali świetlnej przesuwu sic coraz hardziej &i wartości zerowej, mniej więcej w sposób pokazany na rys. 8.5,
*»». ».?. Zwiąid międl? rransmiuncw ćwtcrCf*-V*wtJ p^tki ftrewej dodatnią • zakresem (f.) ««.d*nVoiKgo kontrastu obrazu pewdanorAw Wwyd* opóźniających w stosunku do otoezrnia fwr -ciwKwInąeejBO <lub od nieb odbitego)
/ d ingram u wektorowego na rys. 8.3 wynik*, te dla katdrł wartości przesunięcia MWi-c-t y w preparacie faz-owym istnieje optymalna wartość przesunięcia fazowego -Mu fazowej. gwarantująca maksymalny kontrast K obt suwanego przedmiotu, optymalna wartość y.p wynika z równoległego lub ant - wnolcgłego- ustawienia wektorów b ,bj względem wektora d. Wówczas bowiem jest s uiony warunek maksymalnie konstruktywnej lob destruktywnej intcfcfnrrcncji świt bezpośredniego i d>-frakcyjnego. diagramu wektorowego na rys 8.3 można łatwo . zyltić, ii.
gd/ic znak „ + “ odnosi się do płytki fazowej dodatniej, a znak do płytki fazowej
ujemnej.
/ upomnianego diagramu wektorowego takie wynika, ie dla danego przesunięcia ■ nsc/i* ą w preparacie istnieje również optymalna przepuszczalność świetlna r płytki f*/“w.-i Jest om określona wzorem
431