Mathews podał nam dość szczegółowy opis świętego obszaru u Ka-milaroi. Składa się on z dwóch kręgów: w środku jednego z nich, większego, o średnicy 20 m, znajduje się 3-metrowy słup, do którego szczytu przywiązano garść piór emu1 2 3 4. W drugim, mniejszym kręgu są wkopane w ziemię korzeniami do góry^dwa młode drzewa) na które po rytualnym oddzieleniu od kobiet wchodzą-dwaj starcy^- przedstawiani czasem jako „magowie” - wyśpiewując tradycje bora5. Nad symboliką owych posmarowanych krwią ludzką6 drzew zatrzymamy się dalej. Obydwa kręgi są połączone ze sobą ścieżką. Po jej obu stronach narysowane są na ziemi lub uformowane z gliny pewne figury. Największą - około 4,5 metra - jest figura najwyższej ^Istoty Baiamai. Para figur wyobraża przodków mitycznych, a grupa dwunastu postaci oznacza młodzieńców, którzy byli z Baiamai w jego pierwszym obozowisku. Inne figury przedstawiają zwierzęta i gniazda. Neofici (nie zobaczą tych obrazów, j które zostaną troskliwie zniszczone przed końcem ich inicjacji. Będą jednakże mogli je studiować przy okazji następnej bora7. Ten szczegół jest interesujący:pokazuje nam, że pouczenie religijne nie kończy się całkowicie wraz z inicjacją, lecz dokonuje się stopniowo.^
Według Mathewsa, „obszar bora wyobraża pierwszy obóz Baiamai, tych, którzy tam z nim byli, i dary, jakie im uczynił”8. Oznacza to, że przy okazji ceremonii inicjacyjnej jreaktualizuje, się epokę mitycznąj w której bora miała miejsce po raz pierwszy. Nie tylko święty obszarCtiaśladuje wzorcowy model - pierwszy obóz Baiamai, ale także celebrowany tam rytuał ponawia gesty i działania Baiamai. W sumie chodzi o reaktualizację twórczego dzieła Baiamai, a przez to odnowienie Świata. Ałbowiem (obszar święty* jest zarazem\imago munduiiświatem uświęconym przez obecność Istoty boskiej. Podczas bora przywraca się czas mityczny, święty, w którym Baiamai obecny był na Ziemi i ustanawiał celebrowane teraz Misteria. Uczestnicy stają się w pewien sposób współcześni pierwszej bora - tej, która miała miejsce \in illo tempore\ w „czasie snu” (czasy bugari lub alchera), jak mawiają Australijczycy. Z tego też względu ceremonie inicjacyjne są tak ważne w życiu tubylców: celebrując je, przywracają oni święty Czas początku, stykają się z obecnością Baiamai i innych Istot mitycznych, a ostatecznie odnawiają Świat; albowiem Świat odnawiany jest przez odtworzenie jego wzorcowego modelu - pierwszego obozu Baiamai.
+ Jak u wielu plemion australijskich, slup pełni ważną funkcję rytualną: pozwala się, aby upadł w tym
kierunku, gdzie postanowiono dokonać ceremonii Bora; por. R. H. Mathews, The Bora or Initiation
Ceremonies of the Kamilaroi Tribe (,Journal of the Royal Anthropological Institute”, XXIV, 1895,
s. 411-427; XXV, 1896, s. 318-339), s. 327.
R. H. Mathews, The Bora (pierwszy artykuł), s. 422.
* R. H. Mathews, op. cit. (drugi artykuł), s. 325.
Ibid. (pierwszy artykuł), s. 414 nn.
* Ibid. (pierwszy artykuł), s. 418.