_rozwój i patogeneza Tc helookseniczoe pasożyty człowieka
aaae i rejonu Mora jrtdttancfo, środkowego Wschodu, Azji Mniejszej i ba an t Afryki Zntodwj aplo "yiHWą mrtrtnicnbe. Źródłem amiji L kopka są me mak* raoskaów z rodzaju Phlebotomus. Koty, psy, pdk stanowią ■Miky icarw hńsmamazy, kóią uważa się za chorobę •dzaiaaptą . zooagą Tnaoisja -per cuds” z adriałrm wektorów fana PM—sobota ysowada da reewojo sferycznych, penetrujących do nekrofilów tn —tipnn. które wWTOżają są przez wiełofaotae podziały podłużne, asm «s isst komórki skóry. Choroba może rozwijać się od dwóch da wiek: miesięcy Wytótms sic dwa rodzaje zmian skórnych: ■afcjr - w ostrej letszrotsiozie i zmianę sochą - w przcwkUg . Osoedasii skósy pozostawiają głęboki* blizny.
. Saaiąe s% baspoórtdnią mikroskopową idssy*'.-..fann ksnnoay rozmazie r mareriału pobranego z ceotnar tub brzegu . W cehi wytźyda fam ptomastigoia stosie się kultury in vitro. W przypadki ojęda węzłów chłonnych polecane są metody serologiczne Leczenie . jeet konieczna Repelenty, moskitiery są używane dla ochrony
Granat wytąpge wiełt panków rodzaju Uuhmama. które są bardzo pstar dh ofcwwfca. Ifahy cnymi L brarźensii maże powodować skórno-faatotoaą pasać katmuóory, s L donorom wywohjc lcitrmanitgę t (kafa orl Objswy towarzyszące zarażeniu Lclshmania mają różne ed niewielkkh zmian w miejscu zarażenia do rozsianej inwazji . prondząre? do łfaączii
Róiae packi pwwfa i rodzaju MamodUan powodują różne typy malarii u tsdd ftapuy is mją podobną morfologię i podobny cykl życiowy, jednak p— cuchy P—pepe—gftbe p—ki są szczególnie ważne dla diagnostylci dm—j » wigfads sa Psy prasbirg Mmiczny irwigi i róZnc rokowanie.
V lywinfaeh • bąprwcach iperowce te realizują zwykle bezpłciową część eytfcą trw schaopaic. » opiiasr wektorów, np moskilów, odbywa się cząfc ytawatykfa- pms|nms ze sporogonii
Pl&nodlum mox -zorodziec ruchliwy ■okno trKdociko
Mwkkp. PMrooaak Mu występuje w kilku morfologicznych postaciach.
bip sorwgają mą podczas sdazopau pozzkrwinł...... (np. w wątrobie) i
■ddmpsM sadndryaerjishuj. W fazie wcwnątzzkrwinkowcj pojawiają się bó^m abdi famy pkriekaiowaae, achboaty, aenaoby i giminoryty, które
«ą
lif ikim hemowiny, która jest końcowym produktem trawienia hemoglobiny przez pasożyty. Cechą charakterystyczną dla inwazji tego gatunku Plasmodium jest znaczne powiększenie się zarażonych erytrocytów.
Dojrzałe schizonty P.vlvax są amebo idaine, wielojądrowe 9 • I9pm średnicy; powstające ijBgk z nich jednojądiowe merozokty mierzą około—-VMMM l.Spm; okrążę makrogąmetocyty i ^ j
mikrogamcioc yty mają średnicę około i około 7|im odpow iednio. Oprócz tych form, występujący. h się w organizmie człowieka, w wektorach po kariogamii rozwijają sięoocysty / haplnidalnyml smukłymi, sporozoitami wewnątrz.
Epidemiologia, rozwój i patogeneza. P.vivax jest heterokaenicznym pasożytem człowieku, dóbr •. znanym z subtropiku i tropiku, a także z rejonów o klimacie umiarkowanyn i w Europie występuje endemicznie w Grecji i Turcji. W Polsce wykrywa się mwazje, zawlckne głównie z Afryki, rzadziej z Azji. Na Swiecie stwierdza się ok 500 min nowych przypadków malarii rocznie, a ok. 1 min dzieci umiera oo roku z powodu tej parozytozy. Źródłem inwazji dla człowieka są lamicc różnych gatunków z rodzaju Anophcles- Podczas pobierania krwi wprowadzają one wraz ze śliną sporozoHy, które w ciągu 30 minut znikają z krwi obwodowej i wnikają do hepatocytów, gdzie rozpoczynają schizogonię pozakrwinkową. Przez następne tygodnie schizonty dzielą się wielokrotnie - z jednego schizonta może powstać ok. 10 000 merozoitów w hepetocytach. Po około 3 tygodniach merozoity rozpoczynają inwazję krwinek czerwonych, jednak część z nich może pozostawać w wątrobie jako tzw. hypnozoity, które stanowią przetrwałe ognisko w ustroju człowieka. Po kilku cyklach schizogonicznych -wawnąjtrzkrwinkowych rozpoczyna się formowanie makro- i mikrogamecocytów. które dla dalszego rozwoju wymagają organizmu wektora. W nim po ftizji mikro - i makrogamet tworzą się oocysty ze sporozoitami wewnątrz, które stanowią stadium inwazyjne dla człowieka, wprowadzane do krwi obwodowej człowieka ze śliną komara widliszka.
Malaria trzcciaczka (ziinnicn, malaria tertiana) charakteryzuje się nagłym początkiem z objawami grypo-podobnymi: bóle głowy, bóle mięśni oraz stawów, zaburzenia oddychania, bóle w klatce piersiowej, brzuchu oraz nudności Napady trzcciaczki pojawiają się co 48 godzin i składają się z 3 okresów: w pierwszym dominuje uczucie zimna z dreszczami, w okresie drugim następuje gwałtowny wzrost ciepłoty ciała do 42*C, utrzymujący się wiek godzin, suchość skóry, zaburzenia świadomości, gwałtowne, bolesne powiększania śledziony, w trzecim okresie występują zlewne poty (do 2 godzin), obniżenie temperatury oraz cofanie *ię objawów i sen. Po kolejnych napadach trzcciaczki utrzymuje się powiększenie wątroby i śledziony, a hemoliza krwinek czerwonych, szczególnie retikulocytów powoduje objawy anemii. Nawroty choroby, pojawiające się bez ponownego ważenia nawet po wielu tygodniach, są związane z przetrwałym pierwotnym ogniskiem hypnozoitów w wątrobie.