53533 Zdjęcie1605

powoduje, że higrometry elektryczne mają różne czasem trudne do bezpośredniego porównania właściwości metrologiczne (zakresy pomiarowe, dokładność, rozdzielczość, metoda pomiaru, funkcja przetwarzania mierzonej wilgotności na sygnał elektryczny czujnika wilgotności, czas odpowiedzi, liniowość, fizyczne warunki pomiaru).

Psychrometry elektryczne działające na zasadzie wyznaczania temperatury punktu rosy należą do najdokładniejszych mierników wilgotności względnych powietrza (gazów), ale mają one skomplikowaną budowę przez co są drogie i mało popularne w praktyce przemysłowej. Często stanowią przyrządy laboratoryjne właśnie ze względu na wysoką dokładność pomiarów. Współcześnie są to przyrządy mikroprocesorowe z automatyczną procedurą pomiarową, Higrometry elektryczne mają prostszą w porównaniu z psychrometrami konstrukcję.

W większości czujników wilgotności używanych w wilgotnościomierzach wykorzystuje się zjawisko absorpcji cząsteczek wody z badanego powietrza (gazu).

W praktyce często wykorzystywane są higrometry z czujnikami rezystancją nymi w których, absorbowane z badanego gazu cząsteczki wody wpływają na rezystywność elementu aktywnego czujnika. Wywoływane mierzoną wilgotnością zmiany rezystancji czujnika są mierzone znanymi metodami zwykle w układzie mostkowym. Higrometry rezystancją ne pozwalają na pomiary wilgotności w zakresie od ok. 20% do 95% przy temperaturach od -20°C do +100°C z błędem mniejszym od 2% i czasem opóźnienia rzędu kilku sekund. Czas opóźnienia odpowiedzi oraz stała czasowa czujników wilgotności związane są z procesem djrfuzji mierzonego gazu- (powietrza) w warstwie porowatej czujnika. Ponadto zależą od rodzaju badanego gazu, stopnia jego zawilgocenia i temperatury.

Właściwości dynamiczne termometrów /PN-EN60751+A2:1997/

Wyznaczanie charakterystyki czasowej polega na pomiarze odpowiedzi obiektu na zdeterminowaną standardową zmianę wielkości wejściowej. Najczęściej stosowanym wymuszeniem jest sygnał skokowy i wyznaczona odpowiedź nosi nazwę charakterystyki skokowej lub odpowiedzi skokowej obiektu. Przed wprowadzeniem wymuszenia skokowego badany obiekt powinien się znajdować w stanie ustalonym. Wybór wartości skoku zależy od intensjawności istniejących w czasie pomiaru zakłóceń oraz od stopnia nieliniowości obiektu. Przyjmuje się, że wartość skoku powinna wynosić 5-15% zakresu dopuszczalnych zmian wielkości wejściowej. Należy pamiętać, aby po zrealizowaniu skokowej zmiany, wielkość wejściowa była utrzymywana na nowym poziomie przez czas przeprowadzania badań. Gdy ze