122838

podobieństwa / cech wspólnych, powoduje, ze powstaje przestrzeń generyczna, czyli bardziej ogólna, do której włączamy pewne elementy, które postrzegamy jako wspólne w obu przestrzeniach wyjściowych. Jeżeli już uda nam się połączyć dwie przestrzenie wyjściowe, możemy zauważyć odpowiedniości i stworzyć amalgamat, czyli to, co stanowi o integracji pojęciowej.

Klasyczny przykład - ten chirurg to rzeźnik. Interpretacja - jest złym, niesprawnym chirurgiem. Ale Anglicy rozumieją to tak, że źle traktuje swoich pacjentów. Przestrzeń generyczna - i ten i ten kroi mięso i ten i ten używa ostrych narzędzi, jest dużo krwi. Ale amalgamaty po angielsku i po polsku są inne - prawdopodobnie przestrzeń wyjściowa dla rzeźnika po angielsku jest nieco inna, dlatego, ze prócz rzeźnika - człowieka, który sprzedaje mięso, to bardzo żywe jest rozumienie krwawego mordercy. Po prostu często coś, co my nazywamy masakrą to bachery. Rzeźnik - dokonuje rzezi. Po angielsku - zabija po prostu, ale po Polsku - nie kojarzymy rzeźnika z zabijaniem.

Wszyscy wiedzą, ze w tej chwili każdy dyskurs, który zajmuje się ludzkim mózgiem, używa metafory mózg to komputer. Człowiek ma np. pamięć operacyjną. A kiedyś było na odwrót - komputer miał pamięć, bo człowiek miał pamięć i nazywano go „elektronicznym mózgiem".

Metafora pedagogiczna - wykorzystuje się jaką metaforę, żeby dzieci zrozumiały. Ale ich pojmowanie zjawiska, staje się więźniem tej metafory.

Językowy obraz świata

Obraz świata utrwalony w języku. Co to znaczy? wyrażenia, jakie w języku istnieją, bardzo często nie biorą się z sufitu.

Pomysły, które ludzie kiedyś mieli są w języku utrwalone. To, jakie wyrazy mają znaczenia przenośne, jakie są derywaty. Lotnik - latawiec.

Cechy konotacyjne - głupota osła - przypisywane są kulturowo, związane z leksemem a nie desygnatem.