Ćwiczenie 19
Statek o wyporności D - 50 000 t i odciętej środka ciężkości Xc = -1.5 m od owręźa pływa w wodzie morskiej o gęstości p - 1.025 t/m3. Na podstawie krzywych hydrostatycznych statku przegłębionego (rys.31) obliczyć zanurzenia na pionach dziobowych i rufowych statku. Współczynnik poszycia k - 1.004.
Odpowiedź: TD * 8.9 m, Tr * 9.7 m.
Ćwiczenie 20
Na podstawie krzywych hydrostatycznych statku przegłębionego (rys.31) podać, dla jakiej objętości pod wódzia V odcięta środka wyporu osiąga wartość xF - -1.5 m od owręża, przy zanurzeniu dziobu na pionie Td - 7.50 m. Odczytać także zanurzenie na pionie rufowym TR.
Odpowiedź: V * 42 500 m3, Tr « 8.80 m.
Ćwiczenie 21
Na podstawie krzywych hydrostatycznych statku przegłębionego (rys.31) określić, jaką zmianę wyporności (dla p - 1.025 t/m3 i k - 1.005) spowoduje przyjęcie ładunku na statek. Przed załadowaniem statek pływał na równej stępce T - 10.5 m, natomiast po załadowaniu zanurzenie dziobu TD nie zmieniło się, a zanurzenie rufy było równe Tr - 14.20 m.
Odpowiedź: AD * 10 300 L
Wzory tabel do obliczania parametrów geometrycznych wodnicy i parametrów podwodnej części kadłuba znajdują się na końcu zeszytu (zał. 1 i 2).
Literatura i materiały źródłowe
1. Dokumentacja statku B-354 m Warszawa II”, Stocznia Gdynia
2. Dokumentacja statku B~95 mDar Młodzieży”, Stocznia Gdańska
3. DUDZIAK J., Teoria okrętu, Wydawnictwo Morskie, Gdańsk 1988
4. FRĄCKOWIAK M.. Statyka okrętu, Politechnika Gdańska, Gdańsk 1990
5. KABACIŃSKI J., Stateczność i niezatapialność, Wydawnictwo WSM, Szczecin 1992
Przepisy klasyfikacji i budowy statków morskich, PRS, Gdańsk 1992 STALIŃSKIJ., Teoria okrętu, Wydawnictwo Morskie, Gdańsk 1966
75