klasyczna Jest struktur*. || M® b P w o-'1^ ‘ Kolejna i|r^owcl ł funkcjonalnej Ilustruje ja rys-
struktury sa:
- ^konyttsnk tego rozwiązania w du^ch
^f prostota ‘ ^^
WadożliwTś?s^ró^ kompetencyjnych pomiędzy kierpym.karni
nio^H** ^ł^^^^JałizacjL« biurokracji, J w związku z tym ^>d-' ^ na^miany^dace z otoczenia. oorn\^^wnt^ przerostu pozycji sztabu . idfrnlyfikowHma się z p«o
obecnie jedną z szerzej stosowanych w praktyce
--^ ^ * administracyjnej.
fgynnddem strategu
|3*I
Sz-.—
szybko potrzebom rynku, a wice i wymogom postępu tech-i ekonomicznego. Dlatego też struktury STtahowo-lininwr wy-
■
pierane «
Idaptujace sic
Z struktury
przemy* . tura techniczna. W strukturze tej więzi służbowe S1 r Unalne schodzą na dalszy plan. Podstawowe ziiączrnię w prp-jjfigłSSK podział pracy i zasilenia, jak również informacje o przebie-fjola Bcrowmctwa zmienia się zasadniczo, staje się VjSem strategu i taktyki działania, wyzwalając sic od czyn-ono ^L^yjnych1*. Schemat struktury technicznej ilustruje rys. 15. OPTnv zakres zadań, uprawnień i odpowiedzialności komórek *- w strukturach klasycznych me pozwala sprostać zsrue-
_częściej przez struktury bardziej elastyczne, lepiej
do zmian w otoczeniu. Do struktur tych należą m m • zadaniowe.
_ struktury macierzowe,
. struktuo' organiczne.
_ struktury dywujonalne • .
Struktura zadaniowa polega na tworzeniu doraźnych zes
wMm powoi—1T^ -^-^InTMiBMiiajiś
EJid zbyt stabilne struktury Umowo- sztabowe często rue jsmjwf stale pojawiających się problemów wywołanych v otoczeniu, wspiera sieje strukturami zartantowyt